P.C. Boutens: 3 gedichten

P.C. Boutens
(1870-1943)

Winter-stad

In het koele gouden bad

Van het fijne winterlicht

Rijst de groote menschenstad

Tot een droomverlucht gezicht:

Al de gangen, al de zalen

Waar de ziel in droom mag dwalen.

Boven glansgewasschen pleinen

Waar de stille menschen loopen,

Juichen klokken uit haar open

Torens zuiver door de reine

Luchten naar verrukten droomer

Al den hartstocht van zijn zomer …

Hart, wat hielp ons lange zoeken,

Daar wij toch gevonden wòrden?

Al de woorden in de boeken

Zijn als blâren die verdorden

Voor den onvoorzienen lach

Van den kortsten zonnedag!

 

Nacht-stilte

Stil, wees stil: op zilvren voeten

Schrijdt de stilte door den nacht,

Stilte die der goden groeten

Overbrengt naar lage wacht …

Wat niet ziel tot ziel kon spreken

Door der dagen ijl gegons,

Spreekt uit overluchtsche streken,

Klaar als ster in licht zoû breken,

Zonder smet van taal of teeken

God in elk van ons.

 

Kussen

Roode lippen, blanke leden

Wijken uit hun eng omhelzen

Naar de koele heldre grenzen

Waar zich oog en oog ontmoeten

In der zielen kus.

Als de diepe blauwe heemlen

Duren over zee en landen,

Duren over dood en leven, –

Over liefdes dood en leven

Duurt der zielen kus.

Toch, ons zielen konden nimmer

Tot elkaêr in oogen reiken,

Konden niet uw warme lippen

Mijne warme lippen kussen,

Hadden niet mijn roode lippen

Uwen rooden mond gekust.

 

P.C. Boutens poetry
fleursdumal.nl magazine

More in: Archive A-B, Boutens, P.C.