Merel van der Gracht: Adriaan en de anderen (42)

Adriaan en de anderen

Een toekomstroman

waarin de literatuur wordt gered

en het Huis van Oranje tot bloei komt

door Merel van der Gracht

 

tweeënveertig

De dames Hartjes waren klaar met de lezing. Alles wat er over bloemen te zeggen viel, was zes keer gezegd. De rijke dames van de P.C. Hooftstraat en de vrouwtjes en ex-vrouwtjes van de Ajax-spelers waren met geuren en kleuren in hun hoofd naar huis of naar hun bistrootjes vertrokken.

De dames Hartjes dronken een borreltje gereformeerd water met veel alcohol, en zagen dat ze de laatsten waren in het lokaal.

Ze verlieten het pand. Hun hakken zwikten.

‘Getverderrie,’ riep Maartje uit. ‘Onverlaten hebben stenen uit het trottoir gehaald.’

‘De straat is een puinhoop,’ zei Keesje. ‘Ik walg steeds meer van de stad. Elk jaar wordt de straat een paar keer opgebroken door een oproer.’

‘Ik heb er spijt van dat ik tien jaar geleden niet naar Zwitserland ben verhuisd,´ zei Maartje. ´Het is daar beschaafd en altijd lekker rustig. De mensen zijn rijk. Wie arm, opstandig of psychotisch is, wordt platgespoten.’

‘In Zwitserland kun je altijd heerlijk slapen,’ viel Keesje haar bij.

‘Misschien moeten we er opnieuw over gaan denken om te vertrekken.’

‘Ik heb nog een huisje in Friesland,’ zei Keesje.

‘Daar kan het in de winter kil optrekken.’ Maartje huiverde.

‘In Zwitserland ook.’

‘Misschien moeten we verhuizen naar Malta,’ zei Maartje. ‘Daar zijn de mensen schatrijk geworden van de Europese subsidies. En het is er altijd, ook in de winter, rond de tweeëntwintig graden.’

‘Mooi,’ zei Keesje. ‘Tussen rijke mensen voel ik me altijd thuis.’

 

Hoofdstuk 42 – Dinsdag 9 november 2010 (vervolg woensdag)

Adriaan en de anderen: Uitgeverij Compaan in Maassluis, ISBN: 978-94-903740-6-8, aantal pagina’s: 288, prijs: € 17,90

E-mail: merelvandergracht X kempis.nl  ( X = @ )

kempis.nl = kempis poetry magazine

More in: -Adriaan en de Anderen