Karel van de Woestijne: Gij zijt de goede vrouw

Karel van de Woestijne

1878-1929

Gij zijt de goede vrouw…

Gij zijt de goede vrouw ten drempel mijner dood, –

gij die me uw oogen als een zomer-nacht ontsloot

vol wondre lichten en vol rust’ge duisterheden;

gij die me uw leden als de rijkste herfsten bracht,

en, schooner dan een schemering, de zéekre kracht

van vredig leven en zich goed bemind te weten.

Want gij, die weet hoe iedre vreugde tanen moet,

gij mínt me; – en ‘lijk een god de dood der zon begroet

met stille liefde, al heeft hij vreugde-vol geschapen

die zon: zoo mint ge in mij wat ge in u-zelf voelt slapen

en dat in mij voor eeuw’gen slaap moe de oogen sloot,

ons moede liefde, o vrouw, ten drempel mijner dood.

 

karel van de woestijne poetry

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive W-X, Woestijne, Karel van de