Joep Eijkens: Plurabelle Books, een boekenhal in Cambridge

Plurabelle Books, een boekenhal in Cambridge

Een van de mooiste manieren om een nieuwe stad te verkennen vind ik nog altijd de antiquariatenroute. Natuurlijk weet ik ook wel, dat je in heel wat steden niet ver zult komen, maar als het om grotere steden gaat is het zeker het proberen waard. Want ook al vind je geen mooie boeken, je hebt wel stukjes van de stad gezien waar je anders nooit zou komen, en niet zelden zijn het de wat apartere stukjes. Zo heb ik ooit drie dagen in Berlijn doorgebracht door van de ene naar de andere tweedehandsboekenzaak te reizen. En uiteraard had ik ze aan het einde van de rit nog lang niet allemaal gezien.

Cambridge is wat dat betreft niet rijk gezegend, zo merkte ik onlangs tijdens een kort bezoek aan de beroemde Engelse universiteitsstad. Maar gelukkig was er die voorbijganger die ons – vader en zoon – attendeerde op een enorme ‘hal vol boeken’ die zich op een soort bedrijfsterrein achter het station moest bevinden.

En zo liepen we tegen de avond door de regen de stad uit, sloegen een zijweg in, passeerden een sportcentrum, geloofden er eigenlijk al niet meer in en zagen opeens een groot gebouw waar een bord op stond met de woorden Plurabelle Books. Er brandde gelukkig nog licht, de deur was open en we stonden opeens in – inderdaad – een grote hal vol boeken. Geen mens te bekennen. Wat wel meteen opviel was dat een deel van de ruimte ingericht was als een bescheiden antiquariaat.

Ik was al een tijdje aan het rondkijken toen er gestommel klonk van een ruimte boven. Er kwam iemand een trap afgelopen, een vrouw. Ze stelde zich voor als Laura en vertelde dat de hal en boeken eigendom waren van een persoon die in California woonde. En dat zij samen met een paar anderen de zaak runde. Anders dan de boeken in het ‘winkeltje’ waren alle boeken in de kasten – verreweg de grootste partij – niet geordend. “Maar je kunt wel naar titels zoeken via onze website.”

Ik liet me echter liever verrassen door wat ik op de honderden meters planken zag staan. Bijna uitsluitend wetenschappelijke literatuur. Van medische naslagwerken vol akelige ziektes tot boeken over  filosofie, van taalstudies tot sociologische proefschriften.

Uiteindelijk vond ik toch nog een aardig boek in het winkeltje: ‘Portrait of New York’ van Cecil Beaton, één van de befaamdste Britse fotografen van de vorige eeuw. “One pound”, zei Laura. Een leuke meevaller. Mijn oog viel even later op een vitrine waarin – nota bene tussen blikjes leukoplast en een doosje injectienaalden – een boekje stond dat de naam van deze merkwaardige boekenhal verklaarde: ‘Anna Livia Plurabelle’ van James Joyce (‘one shilling net’).  Maar nog mooier vond ik de tekst die ik een stukje verderop tegenkwam:

Anyone who say they have only one life to live

must not know how to read a book

Want dat is natuurlijk het mooie van boeken, je kunt er zoveel meer door beleven en leren dan in je eigen beperkte wereldje…

Joep Eijkens

Zie ook website: ► www.plurabellebooks.com

fleurdumal.nl magazine

More in: - Bookstores, Joep Eijkens Photos