Hendrik Marsman: Afscheid

Hendrik Marsman

(1899-1940)

Afscheid

Slaap met het donker, vrouw
slaap met de nacht

ons diepst omarmen
heeft de droom omgebracht

donker en zonder erbarmen
zijn bloed en geslacht

slaap met het donker, vrouw
slaap met de nacht.

 

Afscheid II

Ik ga op weg
en laat mijn huis
verdonkren
in het avondrood

– o, ga niet weg,
de nacht is groot.

Ik kan niet blijven
lieveling,
de dood ontbood mij
tot zijn kring;

vergeef mij
dat ik achterlaat
wat ik zozeer
heb liefgehad:

mijn huis, mijn stad,
mijn kleine straat
en u
mijn eigen hart,

ik hoor een lied
een grote stem.

– zijt gij dan niet
van mij?

. . . . . . van hem.

o, vrouw die
eenzaam achterblijft
in het verwaaiend
avondrood

o dood, o stem

de nacht is groot
en sterk de stem
die tussen slaap
en morgenrood
roept uit het
nieuw Jeruzalem.

 

Hendrik Marsman poetry

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive M-N, Marsman, Hendrik