Hank Denmore: Moord in lichtdruk (54 en slot)

Hank Denmore

Moord in lichtdruk

vierenvijftig (slot)

Boris Levski, een enkele jaren geleden ‘geïmmigreerde’ Bulgaar, in bepaalde kringen bekend als te huur zijnde manusje voor alles, speciaal politieke moorden, zat in zijn eenkamerflat de krant te lezen.
Zijn laatste ‘politieke opdracht’ was alweer enkele maanden geleden en met succes uitgevoerd.
Geen politie, CIA of FBI wist van zijn bestaan af. De valse papieren, waarop hij Amerika was binnengekomen, waren perfect geweest. Zijn verblijfsvergunning van drie maanden was allang verlopen, maar hij had niet voor niets in Bulgarije enkele ‘regeringsopdrachten’ met groot succes uitgevoerd. Hij woonde nu met een nieuwe set papieren ‘legaal’ in Harrisburg, door niets en niemand lastig gevallen. Na zijn bezoek de vorige avond aan een homobar en de verrukkelijke uren daarna met een verse ‘vriend’ verveelde hij zich.
Laat me naar het parkje hier tegenover gaan en naar de vogeltjes en mensen kijken, dacht hij.
Behalve een Bausch & Lomb verrekijker nam hij ook zijn standaardwapen, een lang dun mes in een speciaal etui mee.
Een beetje verveeld speurde hij naar vogels in de bomen. Toen hij de kijker op het struikgewas richtte en scherp stelde, zag hij op een bank een man zitten, die net een bundeltje bankbiljetten uit een tas haalde. Ademloos stelde de Bulgaar zijn kijker scherp op de tas en zag dat die helemaal vol met pakken groene bankbiljetten zat.

Simmons had er geen idee van dat dit parkje een ontmoetingsplaats voor homo’s was. Als hij al naar een park ging en dan uitsluitend overdag, zag hij amper andere bezoekers.
Meestal verdiept in een of ander wiskundig probleem had hij geen ‘contact’ met de buitenwereld. Zijn hospita noemde hem, als ze in een moederlijke bui was, niet voor niets ‘onze dromer’.
Toen hij dan ook op het lege bankje ging zitten was ie zich niet bewust dat er nog meer wandelaars liepen of zaten. Daarom zag hij ook niet dat er een eind verder in het park een man op een bank doodstil door een verrekijker naar hem zat te turen.
De man met de kijker vergat zijn oorspronkelijk plan en was onmiddellijk gebiologeerd door de pakken geld die even voor hem zichtbaar waren. Hij borg de kijker op en kwam rustig overeind.
In een grote boog wandelde hij onhoorbaar over het grasveld naar Simmons toe. Die was het bundeltje aan het natellen en had nergens anders belangstelling voor. Onhoorbaar door het jonge malse gras naderde de man hem van achter, rustig om zich heen kijkend naar eventuele getuigen, maar de weinige passanten waren gewend om zich niet met anderen te bemoeien en liepen rustig of gehaast door.
Simmons stopte met een zucht het pakje geld weer in de tas, ritste die weer dicht en leunde tevreden achterover, zich niet bewust van het naderend onheil.
Toen een lichte schaduw over de bank viel, greep Simmons de tas onwillekeurig steviger vast en maakte aanstalten om op te staan.
Op dat moment drukte de man hem, één hand over zijn mond houdend, klemvast tegen de rugleuning van de bank. Een lang dun mes werd met een geroutineerd gebaar in alle rust tussen de twee  planken van de rugleuning in Simmons rug gestoken.
Het eerste ogenblik was die zich nog niet bewust van wat er gebeurde, toen voelde hij ergens heel ver weg een onbekend en niet thuis te brengen raar gevoel, dat overging in steeds heftiger wordende pijn. Toen het mes in zijn ruggengraat drong voelde hij een verschrikkelijk felle elektrische schok door zich heen gaan.
Het gevoel dat je krijgt als je je elleboog tegen een tafelrand stoot, maar dan honderduizend maal erger. Met een explosieve kracht werd hij eerst van de bank omhoog  gelanceerd om dan met een rotsmak op het gras neer te komen. Het was alsof zijn hele lichaam in een verschrikkelijk sterk bijtend zuur werd gedompeld.
In een miljardste deel van een seconde zag hij in een reusachtig sterke lichtflits zijn leven aan zich voorbij gaan. Ongelooflijk helder kwamen allerlei herinneringen uit zijn allervroegste jeugd weer terug. De jaren van de lagere school, zijn vervolgstudie en daarna zijn specialisatie aan de universiteit. Alles kwam zo onwerkelijk en met verblindende duidelijkheid terug. Ineens wist hij alle antwoorden op de vele in zijn leven gestelde vragen. Toen werd de lichtflits met de snelheid van de oerknal gevolgd door een onmetelijke zwarte duisternis.
Voordat Ebson Simmons op het gras terecht kwam was hij al zonder enig geluid te maken gestorven.
Pas de volgende morgen werd het lijk van hem door een politiepatrouille ontdekt.

De politie van Harrisburg was, na eerst behoorlijk pissig te zijn omdat ze niet in de zaak betrokken waren, akkoord gegaan met het verhaal van Evelyne. Ze kreeg ook een gene­reuze onkostenvergoeding. Tino werd inderdaad naar Rusland uitgewezen in ruil voor een Amerikaan, die teveel foto’s in Rusland had gemaakt. Inspecteur Greener kon, omdat alle daders waren omgekomen, het dossier Sperry Rand afsluiten.

E I N D E

Naamlijst ‘Moord in lichtdruk‘

Tino Vandezzi eigenaar Coconutbar
Lang 1,73 m, 76 kg, blauwzwarte ogen, gitzwart haar, schoenmaat 41, netjes gekleed, zeer slim en snel denker, hoofd KGB New York, zeer bedreven op alle wapens, keihard zakenman, verdacht van illegale wapeninvoer.

Bernardo Tomassini, trouw volgeling van Tino Vandezzi, lang 1,58 m, 90 kg is dus vet, bruine ogen, zwart krulhaar, schoenmaat 42, correct gekleed, zeer beleefd, kent iedere politieman van gezicht, onverzadigbaar in vrouwen, vergeet alles als er een vrouw in de buurt is, mist linkerpink, deze is door Tino afgehakt nadat Bernardo iets met Arabella probeerde.

Otto Winkler, lang 1,83 m, 87 kg, bruin wanordelijk haar, geboren 130 april 1935 in München, verloor ouders bij bombardement op München, cum laude afgestudeerd als elektronica-ingenieur Erlangen, begenadigd fotograaf, opleiding in Wetzlar en München, judograad tweede Dan, politieopleiding Baltimore, van 4 jan 1962 tot 30 sep 1966 als speciaal agent gediend bij NYPD, vrolijk karakter, ligt altijd ‘overhoop’ met David Morgan, slordig op kleding, verslijt een Leica per opdracht, heeft zeer goede relaties bij Kodak.

Evelyne Steinbruch, lang 1,80 m, 65 kg, slank en gespierd, zemmen, judo, tennis, blond lang haar, groene ogen, slaapt naakt, spreekt Engels, Duits en Spaans, vader Duitse emigrant, is instrumentmaker, moeder Colombiaanse, naam vader Herbold, naam moeder Juanita Rondezza.
Heeft verbinding met NYP Headquarters, terminal van politiecomputer, weduwe van Valmont Leakey, deze was CIA-agent, gedood in Vietnam door KGB-agent. Evelyne weet hier niets van, de terminal is gegeven op aandringen van CIA.

Rope alias voor Danny Slayton, CIA-agent, lang 1,83 m, 87 kg, blond haar, donkerblauwe ogen, schoenmaat 45, kan met touw toveren, is bij bende van Vincente Garcioli, werkt hier undercover voor CIA, opzichtig gekleed, zeer goed bekend in onderwereld.

Lolita Romanova, danseres in louche zaken, lang zwart haar, zwarte ogen, bruinrode huidskleur, volle heupen en borsten, draagt zeer uitdagend kleding, vader Russisch, moeder Indiaans.

Johnny the Muck alias van Macowitz, lang 1,50 m, 45 kg, geboren 17 sep 1921 in Polen, bruin haar, bruine ogen, slordig gekleed, schoenmaat 43, bijzonder goed slotenmaker en sleutelspecialist, werkt voor de onderwereld, soms ook voor de politie.

Antoine Millhouse, magazijnbediende Sperry Rand New York, lang 1,72 m, 63 kg, grijze ogen, zwart haar, burgelijk gekleed, geboren 30 okt 1930, kijkt nooit iemend in de ogen.

Lime alias van Freddy Rafton, trouw volgeling van Vincente Garcili, lang 1,75 m, 66 kg dus mager, gelig gezicht vol rimpel, geelgroene ogen, vlasblond haar, schoenmaat 42, Engelse afkomst, geheimzinnig over vroeger leven, sadistisch.

Knife alias van Paoli Massini, lang 1,71 m, 69 kg, bruine ogen, zwart haar, bruine huidskleur, schoenmaat 38, opzichtig gekleed, sluw gezicht, valt van achter aan, messenspecialist.

Norma Steel, meisje voor alles op kantoor Evelyne, lang 1,63 cm, 56 kg, bruine ogen, roodbruin haar, zeer levenslustig, kan alles eten zonder dik te worden, ouders omgekomen bij vliegramp, adoreert Evelyne, geboren 6 aug. 1952, leest veel detectives, heeft enkele succesjes geboekt bij speurwerk.

Arabella Girondi, liefje van Tino Vandezzi, lang 1,72 m, 65 kg, natuurlijk rood haar, groene ogen, is trouw aan Tino, altijd zeer chic gekleed, beeldschoon, zacht karakter, is altijd zeer dankbaar.

Vincente Garcioli, KGB-agent, Gangsterboss, lang 1,56 m, 68 kg, bruine ogen,zwart haar altijd in wanorde, gebruikt veel haarcrème, schoenmaat 39, gezicht met hangwangen, altijd nieuwe opzichtige kleren, altijd suède schoenen, gebruikt altijd lang dun mes, veroordeling wegens roof met geweld, kreeg twee jaar eenzame opsluiting, ondergeschikte van Tino Vandezzi, werd nar vrijlating overgehaald om voor KGB te werken.

Sidney Greener, inspecteur van politie afd. bijzndere zaken, lang 1,87 m, 85 kg geen gram vet teveel, doet veel aan Judo 92e Dan), zeer blond haar, lichtblauwe ogen die je onschuldig aankijken, heeft neus voor geheime zaken, strikt eerlijk, keihard voor criminelen, Hogere Politieschool in Chicago, sinds 1 mei 1961 bij NY-politie, geboren in Chicago 4 april 1941, revolver Schmeisser 4.5

Emerson Goodfield, District Attorny, lang 1,75 m, 98 kg, zwaarlijvig, bruin haar wat al grijs wordt, dikke hoornen bril met negatieve glazen, ouderwets gekleed, geboren 17 nov 1930, durft niets tegen zijn meerderen te zeggen, geeft politie altijd op haar kop, belt meestal midden in de nacht op, moet alle eer aan zich hebben.

Maureen Mc.Ferrit, KGB-agente, lang 1,65 m, 55 kg, zwarte kortgeknipte haren, stralend blauwe ogen, prachtige lichaamsbouw, lichtblauwe sportieve schoenen, geen kousen, donkerblauwe zeer kort rok, lichtblauw strakke trui met V-hals, wit slipje, geen BH.

Doc alias van Alfredo Borcia, lang 1,69 m, 73 kg, bruine gen, spierwit haar, schoenmaat 41, drie jaren medicijnen gestudeerd, van uni getrapt wegens sadisme, werk bij verhoren graag met chirurgische instrumenten, wreed van aard, ziet graag bloed.

Georg Delmonte, assistent van politiearts Carson Deley en laborant politielabratorium,lang 1,78 m, 80 kg, bleke gelaatskleur, grijze ogen, grijs haar, geboren 4 feb 1920, razend knap vakman, windt zich nooit op, gehuwd met zijn Mona, een nog steeds knappe vrouw, waar het hele politiepersoneel gek op is, ze heeft altijd iets lekkers bij de koffie.

Carson Deley, politiearts, lang 1,88 m, 79 kg, statige figuur met goeden bril, overdreven correct gekleed, bruin haar met scheiding opzij, bleke gelaatskleur, schoenmaat 42, bijzonder nuchter bij het constateren van feiten, zegt altijd: “Ho, ho”.

David Morgan, Duitse afkomst, wiskunde summa cum laude, lang 1,89 m, 70 kg, is dus mager, bril rechts –3, links –4,5, donkerblond stekeltjeshaar, draagt altijd pak met vest en strikje, blinkend gepoetste schoenen, Nestler rekenliniaal, Pelikan vulpen, praat bedachtzaam en met zachte stem, zeer beslist in handelen, geboren 2 jan 1938, studeerde af in Darmstadt 1961.

Antonio Brusso, lang 1,71 m, 72 kg, schoenmaat 40, bruine ogen, Napolitaanse afkomst, zwart haar, valt niet op, doet zwijgend zijn werk.

Thomas Brisbane, assistent van inspecteur Sidney Greener, lang 1,75 m, 77 kg, groene ogen, zwart haar, schoenmaat 44, geboren 12 juli1945, snoeper, burgerlijke kleren, revolver Browning FN 6 mm, doctor in psychologie.

Ebson Simmons, programmeur bij Sperry Rand Harisburg, lang 1,7 m, 67 kg, alledaags gezicht, wiskunde knobbel, hobby wiskundeproblemen oplossen.

Jimmy Goodwood, barman bij Tino Vandezzi, pikzwarte neger met dikke lippen, lacht altijd, draagt smoking, 1,75 m, 77 kg.

McDonald, hoofd programmaontwikkeling Sperry Rand Harrisburg, oudere heer.

Hank Denmore: Moord in lichtdruk, hfdst 1 tm 54

fleursdumal.nl magazine

More in: -Moord in lichtdruk, Archive C-D, CRIME & PUNISHMENT