Or see the index
TERRAS
Op een terras zitten mannen,
onderuit gezakt
hun handen op de buik gevouwen
slapend tikken hun voeten
de maat van de middag
De klok slaat het hondsuur
drie slagen dreunen
door de trillende hitte
De mannen kreunen in hun halfslaap
een hond likt hun voeten
hij krijgt een trap om te leren
Ton van Reen
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
In 2007 verschenen onder de titel: De straat is van de mannen bij BnM Uitgevers in De Contrabas reeks.
ISBN 9789077907993 – 56 pagina’s – paperback
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
SLAAP
Een man hurkt tegen een boom
hij slaapt, het hoofd in zijn handen
de kin steunt op een knie
hij leunt naar voren
alsof hij stokt in de beweging
waarin hij langzaam voorover valt
Zijn lichaam beweegt
gelijkmatig mee met zijn adem
zijn schaduw trilt mee met het licht
dat de hemel in een fijn raster
over hem zeeft
Heel even wordt zijn huid aangeraakt
door de wind
met een ruk richt hij het hoofd op
strijkt de droom uit zijn gezicht
en kijkt om zich heen
De wind die hem heeft beroerd
voelt zich betrapt
en houdt zich stil
Ton van Reen
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
In 2007 verschenen onder de titel: De straat is van de mannen
bij BnM Uitgevers in De Contrabas reeks.
ISBN 9789077907993 – 56 pagina’s – paperback
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
MANNEN ZIJN LEEUWEN
Mannen zijn leeuwen
lijf aan lijf slapend
hun adem zo traag
Als ze wakker worden
klauwen ze naar elkaar
geeuwend snauwen ze naar de vrouwen
en brullen om bier
Liggend in elkaars plooien
likken ze het bier van elkaars kin
Als de mannen schreeuwen
rillen de vrouwen van angst
Ton van Reen
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
In 2007 verschenen onder de titel: De straat is van de mannen
bij BnM Uitgevers in De Contrabas reeks.
ISBN 9789077907993 – 56 pagina’s – paperback
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
Ton van Reen
ZWARTE WAAKVOGELS
Zwaluwen in zwarte vechterspakken
schieten als speren door de lucht
drijvend op hun vleugels
houden ze de akkers in het oog
moedig als mannen waken ze over de oogst
Afgeschoten als pijlen
scheren ze over de bomen
en duiken laag over de paden
hun scherpe vleugels
snijden de toppen van de daken
Vertrouwd met het dorp
bouwen ze hun harde nesten
onder de dakranden van de hutten
waar ze samenhokken
met de zielen van de voorouders
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
Ton van Reen
EZELS ZIJN VERACHTELIJKE DIEREN
Ezels zijn verachtelijke dieren
als ze worden geslagen
huilen ze als vrouwen die worden geslagen
als ze bijna sterven van dorst
krijsen ze als verongelijkte kinderen
Ezels zijn het uitschot van de dieren
als ze oud zijn en overbodig
en de mensen hen laten creperen
stellen ze zich aan als mensen en vragen ze aandacht
Dienstbaarheid is hun lot
daarom is het belachelijk
hoe luid ezels om dankbaarheid vragen
ze vergeten dat ze slaven zijn
die zijn geschapen door de duivel
en daarom alleen verachting verdienen
Omdat ezels zo achterlijk zijn
blijven ze luid om aandacht vragen
vroeg in de ochtend hoor je ze tekeergaan
ver weg, vastgebonden in droog land
ezels willen maar niet begrijpen
dat ze levende wezens zijn zonder ziel
en het daarom verdienen te creperen
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
Ton van Reen
DALI LEEFT IN TURKANA
Het is al jaren droog in Turkana
alles wat leeft smeekt om water
ook de koeien, de geiten en de ezels
Maar de ezels hebben pech
ze zijn overbodig geworden
en de mensen tot last
al weken krijgen ze geen water
als ze omvallen worden ze weggesleept
Ver van de mensen
liggen ze in de brandende zon
nog te min voor een dood door genade
hun buiken staan bol van dorst
stervend draaien ze op hun rug
de poten afwerend omhoog
naar de gieren die boven hen zweven
Dali leeft in Afrika
hij schept een schilderij van gruwel
een stilleven van stervende ezels
grijszwarte vlekken, in wit dood zand
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Archive Q-R, Ton van Reen
Ton van Reen
DE EZELIN
Op haar afgetrapte poten
staat de ezelin voor de kar
haar rug altijd in afweer strak
om de klappen op te vangen
Haar huid vol slordig haar
hangt om haar heen als een halflege zak
bij gebrek aan voedsel eet ze van haar poten
bij gebrek aan water drinkt ze stof
ze wordt veracht om haar moed
geminacht om haar ijver
gehaat voor haar trouw
geslagen voor haar werklust
ze is veroordeeld tot werken
tot de dood erop volgt
Haar jong wordt van haar weggehaald
nog voor het gezoogd is
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
Ton van Reen
EEN HOND IS AARDE
Leer de hond geen ketting kennen
als hij huilt kerven messen zijn huid
messen voor trouw
Leer de hond geen stenen kennen
als hij loopt rammelt zijn maag
stenen voor brood
Leer de hond geen zand kennen
als hij ligt stuift het zand uit zijn keel
zand voor water
Een hond is aarde
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
Ton van Reen
HAREN VAN HOOGMOED
Een gesel voor de aarde is de wind
zijn haren van hoogmoed
zuigen de lucht uit de bomen
Hij tilt de hutten op uit de grond
wind leeft
Maar de bomen weren zich
ze buigen naar elkaar
en zuigen zich barstensvol moed
hun takken slaan terug
en trekken de tent van de hemel
naar beneden
De wind wordt gekluisterd
aan de wortels van de bomen
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
Ton van Reen
BENZINE
Een lucht van benzine hangt over het dorp
de dreiging zit dik in de kelen van de mensen
zomaar een enkele vonk van haat
kan een ontploffing veroorzaken
en het vuur over de daken laten dansen
Oproer stinkt altijd naar benzine
die ontploft, door klappende handen
of door de kreet van een kind
In de haard van de angst
ruikt het altijd naar benzine
die als een giftige slang over straat vloeit
wachtend op die ene vonk van haat
die de vlammen als een leger ratten
over de daken van het dorp laat rennen
Geweld ruikt altijd naar benzine
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Reen, Ton van
Ton van Reen
HET UUR VAN HET ONHEIL
De middag trilt, moe van de hitte
de hemel ligt als een beslapen laken
over de vuilbestoven bomen
dit is het uur van het onheil
de aarde stoomt als een pan op het vuur
de lucht ruikt naar dood
Gebukt onder het gewicht van de dag
schuilen de mensen bij elkaar
beurs van de warmte
klitten de honden op een hoop
beducht voor hun armzalig lot
dringen de koeien samen in de kraal
In de gloed van het smeulend kookvuur
tekenen de angsten zich af
vaag nog, schaduwen tegen de avond vechtend
de dag wurgend
met de zwarte vlechten van de nacht
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
Ton van Reen
DORPSGEK
De goden hebben hem gezegend
en het licht geschonken
al voor zijn geboorte
het diepste inzicht in het leven
heeft hij verworven in de moederschoot
Hij deelt de hutten van allen
en zit aan bij de oudsten
die bier met hem drinken
en naar hem luisteren
want hij bezit kennis van hemel en aarde
Dronken zwerft hij door het dorp
op elk erf deelt hij raadsels uit
de geheime woorden die uit zijn mond komen
worden gekoesterd als kostbare gaven
Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten
kempis.nl poetry magazine
More in: -De naam van het mes, Ton van Reen
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature