Albertine Kehrer: Zielzucht

Albertine Kehrer

(1826-1852)

Zielzucht

 

Ver in ‘t verschiet ligt het doel van mijn zwerven,

Strijd en vermoeijing verwacht me op de baan;

Groot is mijn dagtaak nog, eer ik mag sterven,

En voor mij de ure der ruste zal slaan.

 

Ligt heeft Gods trouw mij nog droefheid en lijden –

Bittre geneesdrank der zielen – bereid;

Veel heb ik nog in zijn kracht te bestrijden,

Eer mij de vreugd des verwinnaars verbeidt.

 

Wel riep zijn Geest reeds een vonk in mij wakker

– Aanvang van ‘t hoogere leven der ziel -,

Ach maar hoe vaak nog verdringt in mijn akker

‘t Onkruid der zonde het zaad dat er viel!

 

‘k Voel nog zoo dikwerf de liefde me ontbreken,

d’IJver verkouden, ‘t geloove zoo klein!

‘k Zie dan de star van mijn vrede verbleeken,

‘k Weet mij zoo arm, zoo misvormd, zoo onrein!

 

Soms heft mijn ziel, op de wiek der gebeden,

Vurig en vrij zich omhoog tot haar God;

Bidt en ontvangt, voor zijn aanschijn getreden,

Kracht ter volbrenging van ‘t zwaarste gebod.

 

Ach, maar te ras trekt, met dubbele koorden,

‘t Werktuig van stof haar naar d’aard weer ter neer;

Nog wil zij bidden, maar ‘t faalt haar aan woorden,

Zuchten slechts heeft ze… Och! versta die, o Heer!

 

Ken en verhoor de ongesprokene bede

Let op de ziel die uw hulpe verwacht!

Och! deel de stroomen uws geestes mij mede!

Och! worde uw kracht in mijn zwakheid volbragt!

 

Leer me, onvermoeibaar, naar ‘t hoogste te streven,

Heilig te zijn als uw heilige Zoon!

Dat ik voor U in mijn hart en mijn leven

‘t Beeld van een burger des Hemels vertoon!

 

Zij dan het uur mijner rust nog verschoven,

Wacht mij nog arbeid en moeite op de baan:

‘k Hoop, onder wakend en biddend gelooven,

Vrolijk mijn reisweg ten einde te gaan!

 

Albertine Kehrer poetry

fleursdumal.nl magazine

More in: Albertine Kehrer, Archive K-L, Kehrer, Albertine