Freda Kamphuis: De zwanen

Freda Kamphuis

De zwanen

Zelfs in het gras liggen zij er statig bij

met vijf kleintjes, grauwig nog en duf,

ouders priemen dubbel waakzaam alle

kanten op met felle kopjes, mag ook

wel vlak bij de stad, ook mij, veraf,

bekijken zij met kiene blik en ik klik

en klik en klik en probeer onzichtbaar

mens te zijn voor zover dat kan als mens

want wil de luierende dieren niet verstoren.

Een tijd later glijdt één voor één de

hele zevenkoppige familie het water in,

vijf sierlijke kopjes kijken alle kanten op

twee grotere stevenen al af op doel en

ik hoop vurig dat alle snoeken, of andere

naar voetjes happende happers even lekker

ver weg aan de Costa’s op vakantie zijn,

met de KLM bijvoorbeeld, associeer ik vast

geheel toevallig hier, Aeroflot mag ook, is

misschien nog wel zo snoekgericht qua

service en ook maaltijden en neerstortkans

en wens dat dit grijze vijftal hier wit mag

worden, net als trotse hagelwitte pa en ma,

als ik wegfiets, fietsen, zwemmen we heel

even in formatie naast elkaar, zij blijven daar.

kempis.nl poetry magazine

Fleurs du Mal Magazine