Martin Beversluis: Mijn stad
Mijn stad
Nu speelt men hier de
nazomerkoning miauwt
men tegen muren of raast
in een richting door over
de cityring elk mooi oud
gebouw slopen we direct
maakt niet uit over veertig
jaar staat hier de toekomst
de lindeboom een hologram
de stadsheer verpauperd
verpulverd met de grond
gelijk bewoners op straat
Dit lijkt wel mijn stad
we proberen eens wat en
tonen vooral niet teveel
gevoel zo gewend reeds
aan afbraak dat melancholie
is als overrijp fruit in een
stilleven het ziet er nog uit
maar het begint meer en
meer te rotten.
Martin Beversluis
kempis.nl poetry magazine
More in: Archive A-B, Beversluis, Martin