Jef van Kempen: 2 Gedichten

 

Jef van Kempen: Twee gedichten

 

Intensive care

In deze betonnen duisternis weigert

hij te ontwaken. Het is de dood die

loert en dreigt. In een flits verpletterd,

in dat ene ogenblik teveel,

 

om precies te zijn: gebroken glas

in zacht vlees, verminkte huid,

geblakerd, afgerukt, met harde hand

ontvreemd in een lieflijk mijnenveld.

 

Rest alleen: het licht dat als een

wit vlies aan de muren hangt, geluid

dat gaten maakt in zijn hoofd, de geur

van rottend bloed, opgeruimde kamers.

 

Ongeboren was hij op zijn best,

maar ontdaan van alle alledaagsheid,

van alle onberekenbare motieven,

wist hij nog hoe hij ooit

 

onder haar rok keek

en bladerde tussen haar benen

en dat alleen een vrolijke gek

de hemel zal zien.

 

 

Onzichtbaar

Soms sprak zij van

alle planten van de wereld

die ondergronds verbonden zijn

door middel van onzichtbare draden

en die door chemische stoffen in staat

van seksuele opwinding geraken om daarna

weer snel te bezwijken bij de geringste

tegenslag en dat dit alles een geheim

is dat door god en de heiland en

anderen wordt bewaard.

Zo sprak zij dan.

Ik luisterde.

Jef van Kempen (1948) publiceerde poëzie, biografische artikelen, essays en literaire bloemlezingen. Daarnaast is hij actief als beeldend kunstenaar. Jef van Kempen is medeoprichter en redacteur van o.a. de poëziewebsite: KEMP=MAG – kempis poetry magazine ( www.kempis.nl ) en van de website Antony Kok Magazine ( www. antonykok.nl ) In 1966 publiceerde hij zijn eerste dichtbundel: Wiet. In het najaar van 2010 verschijnt een verzamelbundel met gedichten en illustraties: Laatste bedrijf, gedichten 1963-2009 bij uitgeverij Art Brut, Postbus 117, 5120 AC Rijen, ISBN: 978-90-76326-04-7.

k e m p i s   p o e t r y   m a g a z i n e

More in: Kempen, Jef van