Esther Porcelijn: Verhuizing van een vrouwelijke stadsdichter
Verhuizing van een vrouwelijke stadsdichter
Als het droste-effect hoogtij viert
En scheve ogen uit oude mannen puilen
Om net onder mijn rok te kijken
Wachtend op hun jeugdigheid
Heb ik toch geen medelijden.
Was ik maar één van hen,
Een rijpere oude man
onder mijn eigen rok kijkend.
Elke dag dat ik verplaats is
Als een enorme verhuizing
Maar mochten mensen bang zijn
Dat ik te Amsterdams ben
Wees niet gevreesd,
Ik ben ook maar een mens.
We zitten allen in dezelfde carrousel.
Het ene paardje is roze en de andere paars
Maar allen in dezelfde carrousel van het droste-effect.
Merry Go-Merry Go
Merry Go Round
Misschien word ik ooit nog een echte vent.
Tot die tijd ben ik de kleinste vrouw,
of, als ik op een landkaart sta, de grootste ter wereld.
Het is wit en het staat in het Vondelpark..
Witte gij ut?
Esther Porcelijn
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, Porcelijn, Esther