Erika De Stercke: Gedicht
Erika De Stercke
Gedicht
Draden lang
als zeewieren
gebruik je mij
glad en gemakkelijk verteerbaar
woelige woorden liggen op lakens
tussen zand en zwetende tenen
leugens, net kwallen kleven op
de badkuip
bruine randen
er waren al tekens
de muren houden hun verkalkte snavel dicht
op een halfnatte handdoek
ligt gescheurd een meisjesdroom
Erika De Stercke (Ninove 1968), woont en werkt in Gent. Ze volgde ‘Literaire creatie’ aan de Academie – afdeling Woord te Deinze en trad meermaals op bij slams en open podia in België en Nederland. Erika De Stercke was o.a. gastdichter bij Simon Vinkenoog – Onbederflijk Vers 2008 te Nijmegen. Erika De Stercke: “Schrijven geeft mij veel voldoening, soms ook wel frustratie als een woord mij niet loslaat. (…) Mijn rugzak zit vol met papierstrookjes waarop ik gedachten neerschrijf. (…) De verhalen van vrienden en gebeurtenissen in de stad, op de trein pik ik op en ze beginnen een eigen leven te leiden. Aan inspiratie geen gebrek.”
Erika De Stercke poetry
kempis poetry magazine
More in: De Stercke, Erika