William Shakespeare: Sonnet 129 (vertaling Cornelis W. Schoneveld)

William Shakespeare

 

Sonnet 129

The expense of spirit in a waste of shame

Is lust in action; and till action, lust

Is perjured, murderous, bloody, full of blame,

Savage, extreme, rude, cruel, not to trust;

 

Enjoyed no sooner, but despisèd straight;

Past reason hunted; and no sooner had,

Past reason hated, as a swallowed bait,

On purpose laid to make the taker mad;

 

Mad in pursuit, and in possession so;

Had, having, and in quest to have, extreme;

A bliss in proof and proved, a very woe;

Before, a joy proposed; behind, a dream.

 

All this the world well knows; yet none knows well

To shun the heaven that leads men to this hell.

 

Sonnet 129

Verzieking der ziel in schandelijk verval,

Dat is de daad der lust; lust tot de daad

Is meineed, bloeddorst, moord, bitterste gal,

Extreem, verwilderd, ruw, wreed, vol verraad;

 

Amper gesmaakt, of prompt al weer veracht;

Zinloos begeerd, de buik nog amper vol,

Of zinloos weer gehaat, want aangebracht

Als lokaas, maakt het hem die toehapt dol;

 

Dol in de jacht, en in verovering;

Hebbend, gehad, en hebberig: zonder toom;

Zalig de daad; gedaan, een zielig ding;

Ervoor, verwacht genot; erna, een droom.

 

Wel weet de wereld dit, maar weet niet wel

D’ hemel te mijden leidend naar die hel.

 

Vertaald door Cornelis W. Schoneveld, Bestorm mijn hart, (2008, pp. 53-55); herziening feb. 2012

kempis.nl poetry magazine

More in: -Shakespeare Sonnets, Shakespeare