Shakespeare Sonnet 123 vertaald door Cornelis W. Schoneveld

Shakespeare Sonnet 123

No! Time, thou shalt not boast that I do change,

Thy pyramids built up with newer might

To me are nothing novel, nothing strange,

They are but dressings of a former sight:

 

Our dates are brief, and therefore we admire,

What thou dost foist upon us that is old,

And rather make them born to our desire,

Than think that we before have heard them told:

 

Thy registers and thee I both defy,

Not wond’ring at the present, nor the past,

For thy records, and what we see doth lie,

Made more or less by thy continual haste:

 

This I do vow and this shall ever be,

I will be true despite thy scythe and thee.

 

Shakespeare Sonnet 123

Nee! snoeven dat ik wankel zal niet gaan,

O Tijd: jouw pyramides nieuw gebouwd–

Modern of vreemd doen zij mij heus niet aan,

Hun kruik mag nieuw zijn, maar hun wijn is oud;

 

Wij leven kort, en dus bewonderen wij

Wat jij ons opdist dat op leeftijd is,

En doen er wat gewild en jong is bij,

Veel liever dan oude geschiedenis;

 

Jou en je leggers, nooit door mij vertrouwd,

Bevraag ik niet voor ’t nu, noch voor het toen,

Want wat jij vastlegt en wij zien is fout,

Vergroot, verkleind, door ’t steeds gehaast te doen;

 

Dit zweer ik nu voor eeuwig: ik blijf trouw,

En dat ondanks je zeis en ondanks jou.

 

Vertaling Cornelis W. Schoneveld, april 2012

kempis.nl poetry magazine

More in: Shakespeare, Shakespeare, William