Willem Kloos: Elk kloppen van mijn bloed is een gebed

W i l l e m   K l o o s

(1859-1938)

Elk kloppen van mijn bloed is een gebed

Elk kloppen van mijn bloed is een gebed,
Wanneer ‘k de handen samen-vouwend smeke
Om één, Onkenbaar Wezen! – één, één teken
Van U, mijn God, mijn Eénge Heer, Die let

Op elke daad, gedachte of woord, o Het
Aller-aller-onkenbaarst Zijn, die ‘t weke
Bewegen mijner ziel hebt doorgekeken,
Hoe het zich-zelf in zich-zelf steeds verzet, –

O God, mijn God, Gij zijt wel gans-almachtig,
Schoon ‘k niet begrijp hoe ‘t slechte kan op de aard zijn,
Maar Gij zijt God, God-zelf, voor Wie ik, krachtig

Mens, door Uw Wil, deemoedig buig in prachtig
Vernederen mijns-zelfs in diep-vervaard zijn.
O! ‘t echte slechte nimmer kan iets waard zijn.

kempis poetry magazine

More in: Kloos, Willem