MUHKA Antwerpen: LIAM GILLICK EN LAWRENCE WEINER. Een syntaxis van afhankelijkheid

Lawrence Weiner – Liam Gillick , Een syntaxis van afhankelijkheid:, 2011 courtesy of the artists,

Galerie Micheline Szwajcer, Antwerp and Galleri Susanne Ottesen, Copenhagen

MUHKA ANTWERPEN     

LIAM GILLICK EN LAWRENCE WEINER

tm 22 mei 2011

Een syntaxis van afhankelijkheid

Lawrence Weiner: ‘Jij en ik kennen elkaar vrij goed. En jij en ik hebben al talloze malen het plan opgevat om iets samen te doen – en toch is het er nooit van gekomen…’ Liam Gillick: ‘Dat vind ik nu net interessant.’ Liam Gillick / Lawrence Weiner: Between Artists, 2006

Reeds meer dan twintig jaar zijn de in New York gevestigde kunstenaars Liam Gillick (°1964) en Lawrence Weiner (°1942), die elk sterk uiteenlopende aspecten van de conceptuele, postconceptuele en neo-conceptuele tradities binnen de hedendaagse kunst vertegenwoordigen, met elkaar in een intense intellectuele en artistieke dialoog verwikkeld. In één van de vele gesprekken tussen beide kunstenaars die de afgelopen jaren zijn gepubliceerd, merken ze echter op hoe die dialoog tot dusver nog steeds geen concrete artistieke resultaten heeft opgeleverd – een veelzeggend ‘falen’ dat op zijn beurt interessant kan worden genoemd.

Precies deze nonchalant opmerking over een lange geschiedenis van niet gerealizeerde projecten noopte het M HKA er toe beide kunstenaars uit te nodigen om deze dialoog ditmaal wel te laten materialiseren in de vorm van een gezamenlijk geconcipieerd tentoonstellingsproject – een proces dat uiteindelijk zelfs tot een gezamenlijk geconcipieerd ‘kunstwerk’ heeft geleid. Hun gedeelde enthousiasme voor de vele mogelijkheden en opportuniteiten van een werkelijk dialogisch artistiek model manifesteert zich al meteen in de exemplarische titel van het project, een bekentenis bijna – Een syntaxis van afhankelijkheid: (Let op de ogenschijnlijke orthografische anomalie van een titel die met een dubbele punt eindigt: geen enkele dialoog bereikt ooit een ultiem eindpunt; alle dialoog is van nature open en onbeslisbaar.)

Het hieruit voortvloeiende kunstwerk, dat zelf veel weg heeft van een reflectie over de mogelijkheden en beperkingen van artistieke samenwerking als dusdanig, reageert direct op MUHKA’s immense open tentoonstellingsruimte (ca. 1600 vierkante meter), en het feit dat het museum dit project dergelijke ademruimte geeft, drukt op zijn beurt weer MUHKA’s enthousiasme voor het voornoemde dialogische model uit – voor de dialoog tussen generaties, tussen verschillende artistieke paradigma’s en opvattingen over kunst en kunstenaarschap, tussen artistieke autonomie en culturele heteronomie.

Concreet is het project gebaseerd op een ‘syntactische’ synthese van Gillicks typische modernistische vormentaal en gevoel voor een esthetiek van ‘toepassing’ enerzijds en Weiners welbekende voorliefde voor taal als sculpturaal medium anderzijds, met een nieuwsoortige variatie op wat we het ‘materialisme van de betekenaar’ zouden kunnen noemen tot gevolg. De unieke ruimtelijke kwaliteiten van Gillick en Weiners Een syntaxis van afhankelijkheid: stelt de horizontaliteit van dialogisch denken resoluut boven de verticaliteit van hiërarchisch denken, en geeft zo bijna letterlijk gestalte aan onze hedendaagse opvatting van de culturele arena als een ‘level playing field’.

Liam Gillick en Lawrence Weiner, A Syntax of Dependency:, 2011, photos anton k.

Museum van Hedendaagse Kunst Antwerpen

Leuvenstraat 32, 2000 Antwerpen, België

fleursdumal.nl magazine

More in: Exhibition Archive, FDM Art Gallery