Kees Godefrooij gedicht: Heilloos verlangen
Heilloos verlangen
door Kees Godefrooij
Om meer te doen dan louter liggen staren
om vat te krijgen op dit tijdsgewricht
leg ik wat woorden vast in een gedicht
als poging om de onlust te verklaren
maar leven in een vers stuit op bezwaren
vandaar dat ik mij anderszins verplicht
en mee zal trekken met het wijkend licht
tot in de eeuw van de Salons, de jaren
waarin blank marmer onbeschaamd zou stoeien
met de bronzen gloed van de Romantiek
en rechters zich met B* zouden bemoeien
vanwege zijn onkuise symboliek
een eeuw waarin de kunsten konden bloeien
en ik, die alsmaar zweef op haar thermiek
B* = Charles Baudelaire, tegen wie een proces werd aangespannen vanwege aanstootgevende gedichten.
Kees Godefrooij (Rotterdam 1951) laat zich inspireren door de kunst van de Antieken, de Italiaanse Renaissance, de literatuur van de Zwarte Romantiek en hedendaagse voorvallen. Hij heeft een voorkeur voor de vorm van het sonnet hoewel hij het vrije vers niet afwijst. Godefrooij woonde ondermeer in Kopenhagen en Barcelona en begon op latere leeftijd met een studie cultuurwetenschappen. Het was tijdens de studie dat hij de poëzie ontdekte van ondermeer Baudelaire en Rilke. Vijftien jaar geleden begon hij gedichten te schrijven, zijn poëzie verscheen op diverse plekken, in druk als wel op het internet. In eigen beheer zijn er inmiddels zes bundels verschenen.
kempis poetry magazine
More in: Godefrooij, Kees