Jef van Kempen gedicht: Requiem

Jef van Kempen gedicht

 R e q u i e m

O, dood, bedrieglijk, bedrieglijk scharminkel.

Daar waar (van aangezicht tot aangezicht)

onsterfelijke schoonheid onverdraaglijk wordt,

heult huichelachtige liefde met U:

spiegeltje, spiegeltje aan de wand,

wie is de mooiste van dit land?

Voor wie wit is, wit is als sneeuw,

is het lot van een graf in de zwarte,

in de zwarte aarde te zwaar.

O, dood, bedrieglijk, bedrieglijk scharminkel.

Zeven maal zeven maal zeven maal

zoveel niet-aflatende rouw om

deze nietsontziende vergankelijkheid.

Bij dit eenzame glazen graf stijgt een

woordloos gejammer op naar een verre,

naar een verre hemel:

die spiegel van eeuwigheid.

 

  Jef van Kempen: Laatste bedrijf – gedichten 1963-2008

  Uitgeverij Art Brut – Postbus 117 – 5120 AC Rijen – ISBN: 978-90-76326-04-7

  © KEMP=MAG poetry magazine

 

More in: Kempen, Jef van