Hadewijch: Om grote minne
H a d e w i j c h
(ca. 1200-1250)
Om grote minne
in hoghe ghedachte
Om grote minne in hoghe ghedachte
Willic wesen al minen tijt,
Want si mi met hrer groter crachte
Mine nature maect so wijt,
Dat ic mijn wesen al verpachte
In die hoghe gheboert van haren gheslachte.
Alse ic wil nemen vri delijt,
So werpt si mi in hare hachte.
Ic waent wel liden sonder scade,
Dat ic in minnen dus ben bevaen,
Wiltsi mi alle die nauste pade
Van haren weghe doen verstaen.
Alsic mi wane rusten in hare ghenade,
Verstormt si mi met nuwen rade.
Dits een wonderlijc verslaen:
Sosi meer mint, sosi meer lade.
Dit es wonder groet te verstane,
Der minnen nemen ende hare gheven.
Alsi mi gheeft troest te ontfane,
So werdet vruchten ende beven.
Der minnen biddic ende mane,
Dat si die edele herten spane
Dat si in minnen toene dus bleven
In nederen twivele, in hoghen wane.
Troest ende meslone in enen persoen,
Dats wesen vander minnen smake.
Al levede die wise Salamoen,
Hi liet te ontbindene so hoghe sake.
Wine werdens berecht in gheen sermoen:
Die sanc verhoghet allen toen.
Die tijt daer ic altoes na hake
Hevet in hem selven noch den loen.
Haken, merren, beiden langhe
Na dien tijt die selve es minne,
Doet versmaden vremde ghemanghe
Ende toent verliese ende grote ghewinne.
Fierheit raedt mi dat ic hanghe
So vaste in minnen, dat ic bevanghe
Een wesen boven alle sinne:
Die toen verhoghet alle sanghe.
Die toen die alle sanghe verhoghet,
Die meinic: minne in hare ghewout.
Ic segs een luttel, en doech ghetoghet
Den vremden herten die sijn cout
Ende cleine om minne hebben ghedoghet.
Sine weten niet, dat minne vertoghet
Hare rike den fieren die sijn stout
Ende in die minne werden ghesoghet.
Ghewout van minnen die al verwint
Die es te verstane onghehoert,
Ende bi in dole ende verre bekint,
Ende een vrede die alle vreden stoert:
Den vreden dien men in minnen ghewint
Daer men hare wesen al met versint.
Die wert ghesoghet in hare confoert
Die hem met minnen in minnen dus mint.
Die dus in minnen wilt vervaen
Hine sal ontsien cost noch scade
Noch pine; hi sal met allen staen
Int alre nauste van minnen rade,
Ende met hoghen dienste sijn onderdaen,
In al hare comen, in al hare gaen.
Die dit op minnen trouwe dade,
Hi soude in minnen al minne volstaen.
Hadewijch:
Om grote minne in hoghe ghedachte
More in: Hadewijch