William Shakespeare: Sonnet 103 in de nieuwe vertaling van Cornelis W. Schoneveld
William Shakespeare
(1564-1616)
THE SONNETS
Sonnet 103
Alack what poverty my muse brings forth,
That having such a scope to show her pride,
The argument all bare is of more worth
Than when it hath my added praise beside.
O blame me not if I no more can write!
Look in your glass and there appears a face,
That over-goes my blunt invention quite,
Dulling my lines, and doing me disgrace.
Were it not sinful then striving to mend,
To mar the subject that before was well?
For to no other pass my verses tend,
Than of your graces and your gifts to tell.
And more, much more than in my verse can sit,
Your own glass shows you, when you look in it.
Sonnet 103
Ach, hoe armoedig wat mijn muze maakt,
Want met zo’n ruimte toch voor trots vertoon,
Zit er meer waarde in het thema naakt
Dan met mijn lof bekleed als extra loon.
O laak mij niet als ‘t schrijven niet meer komt!
Kijk in uw spiegel en zie daar ‘t gezicht
Zo schoon dat mijn talent is afgestompt,
En ik veracht wordt voor mijn botte dicht.
Was het geen zonde^als ik herstel beoog,
Maar ‘t voorwerp, eerder nog zo gaaf, dan breek?
Want geen bedoeling heeft mijn vers vertoog
Dan dat ‘k uw statie en talent bespreek.
En meer, veel meer, dan uit mijn verzen blijkt,
Toont u uw spiegel, als u er in kijkt.
Vertaling Cornelis W. Schoneveld
(November 2011)
kempis.nl poetry magazine
More in: -Shakespeare Sonnets, Shakespeare