Ton van Reen gedicht: Verdwaald

VERDWAALD

Mannen, rook rond hun hoofd
zitten hun tijd uit op het terras van café Uhuru
ze lijken op elkaar, dezelfde blik, dezelfde taal
het is alsof ze hier wonen, mannen onder elkaar

Zomaar zitten ze daar, alle uren van de dag
Dicht bij de deur, om naar binnen te kunnen vluchten
naar de koesterende veiligheid van de bar

Ze spreken met elkaar in de taal van café Uhuru
stoere praat in dode woorden
in hun taal lijkt alles om het even
maar voortdurend vragen ze zich af waar ze thuishoren
hier zijn ze verdwaald in de leegte van hun bestaan
veel liever zouden ze ergens anders zijn
want ze weten
hier zijn ze net zo nergens als ze niemand zijn

Zomaar zitten ze daar op het terras van café Uhuru
voor het geval iemand hen aan zou spreken
zomaar iemand die op straat passeert

Zomaar zitten ze daar op het terras van café Uhuru
samen, maar ieder voor zich alleen
wachtend op iemand die hen zoekt
maar die hen nooit zal kunnen herkennen
omdat ze ver van zich afkijken
tot voorbij de hoek van de straat
eindeloos wijd reikt hun blik
ver voorbij de ogen die hen zouden kunnen vinden

Ton van Reen

Ton van Reen: De naam van het mes. Afrikaanse gedichten In 2007 verschenen onder de titel: De straat is van de mannen  bij BnM Uitgevers in De Contrabas reeks.  ISBN 9789077907993 – 56 pagina’s – paperback

kempis.nl poetry magazine

More in: -De naam van het mes