William Shakespeare: Sonnet 106 in de nieuwe vertaling van Cornelis W. Schoneveld

William Shakespeare

(1564-1616)

THE SONNETS

Sonnet 106

When in the chronicle of wasted time,

I see descriptions of the fairest wights,

And beauty making beautiful old rhyme,

In praise of ladies dead, and lovely knights,

Then in the blazon of sweet beauty’s best,

Of hand, of foot, of lip, of eye, of brow,

I see their antique pen would have expressed,

Even such a beauty as you master now.

So all their praises are but prophecies

Of this our time, all you prefiguring,

And for they looked but with divining eyes,

They had not skill enough your worth to sing:

For we which now behold these present days,

Have eyes to wonder, but lack tongues to praise.

Sonnet 106

Zie ’k in kronieken van de tijd vergaan

Hoe wezens uiterst fraai beschreven zijn

En schoonheid schoon in oude rijm gedaan,

Met lof op vrouwen dood en ridders fijn,

Dan zie ik in ’t blazoen van zoetste sierlijkheid

Van voorhoofd, oog, van lip, van hand, van voet,

Hoe hun antieke pen zou zijn gewijd

Aan zulk een schoonheid als u eer aandoet.

Dus heel hun hulde is slechts orakeltaal

Op onze tijd, die heel uw beeld voorzegt,

En daar hun blik slechts gissend was en vaal

Deed hun te zwakke zang uw pracht geen recht;

Maar ’t heden dat ons oog het wonder toont,

Verschaft geen tong die dat met lof bekroont.

Vertaling: Cornelis W. Schoneveld

(november 2011)

kempis.nl poetry magazine

Fleurs du Mal Magazine