Poëzie in dubbeltijd, poëziemanifestatie in Brugge
Poëzie in dubbeltijd
Poëzie en beeldende kunst in een historische context
Brugge, 23 januari – 23 mei 2010
Na 28 jaar experimenteren in een landelijke context verplaatst Gwy Mandelinck het concept van de Poëziezomer naar Brugge. Samen met een sterk artistiek team wordt een link gelegd tussen twee eeuwen poëzie en wordt verwezen naar het spanningsveld dat kan ontstaan tussen woord en beeld.
Het evenement heet ‘Poëzie in dubbeltijd’, het vers ‘een kleine ritselende revolutie’ van Lucebert dient als inspiratiebron.
Artistiek team
-
Algemeen concept en selectie poëzie: Gwy Mandelinck
-
Beeldende kunst ‘Idiolect’: Dirk Snauwaert & Kwinten Lavigne, Wiels Contemporary Art Centre, Brussel
-
Vormgeving tentoonstelling poëzie: Koen Van Synghel
-
Vormgeving tentoonstelling beeldende kunst: Erwin de Muer, Brussel
-
Audio-visuele aanbreng poëzie en concept video: Dirk Roofthooft
-
Uitvoering video: Dirk Roofthooft & Geert De Vleesschauwer
-
Concept poëzienacht: Gwy Mandelinck & Handelsreizigers in Ideeën
Een productie van Brugge Plus vzw i.s.m. Musea Brugge en Openbare Bibliotheek Brugge
Poëzienacht ook i.s.m. Handelsreizigers in Ideeën en Concertgebouw
een kleine ritselende revolutie
ik draai een kleine revolutie af
ik draai een kleine mooie revolutie af
ik ben niet langer van land
ik ben weer water
ik draag schuimende koppen op mijn hoofd
ik draag schietende schimmen in mijn hoofd
op mijn rug rust een zeemeermin
op mijn rug rust de wind
de wind en de zeemeermin zingen
de schuimende koppen ruisen
de schietende schimmen vallen ik draai een kleine mooie ritselende revolutie af
en ik val en ik ruis en ik zing
Lucebert
Al ritselend revolteren
Gwy Mandelinck
Het poëzieluik brengt een dwarsdoorsnee van de Nederlandstalige poëzie, van de tweede helft van de 19de eeuw tot in de 21ste eeuw. Gwy Mandelinck stelt oudere dichters tegenover debutanten met kwaliteit, en daartussenin een heel aantal poëten die zich zowel naar vorm als naar inhoud met elkaar associëren of elkaar proberen op te heffen. Zo wordt duidelijk hoe vertegenwoordigers van diverse stromingen elkaar in de loop van die tijd beïnvloedden.
Wie poëzie in Brugge integreert, kan Guido Gezelle niet ontwijken. Vijftig jaar na zijn dood werd hij door de critici tot stamvader van de experimentele poëzie ‘gepromoveerd’. Gezelle werd onverwacht de wat verborgen menner van een kleine revolutie in de Nederlandse letteren. De Vijftigers zorgden voor een even ophefmakende breuk in onze letteren. Na hen drongen zich talloze stromingen op, van neo-experimentelen over concrete en visuele poëzie, nieuw-realisme en neoromantiek tot het postmodernisme. In het begin van de 21ste eeuw maken diverse jonge dichteressen hun entree met een geprononceerd elan. De ‘creolisering’ binnen één taal groeit uit poëtica’s die zich in grote diversiteit etaleren.
Dirk Snauwaert, curator beeldende kunst, tast onder de noemer “Idiolect” af wat een hedendaagse poëtica vandaag kan betekenen. Hij baseert zich daarbij op het begrip creolisering, een verschijnsel dat zich vooral in regio’s zoals de Caraïben, de Antillen, Suriname… manifesteert. Diverse talen en culturele fenomenen vermengen zich. Men zou een parallel kunnen trekken met wat zich in de Nederlandstalige poëzie van de laatste twee eeuwen voltrok.
Het beeldend verhaal staat in zekere mate los van wat zich afspeelt in de dichterskeuken. Toch laten de kunstenaars in dit project zich inspireren door Edouard Glissant – dichter en filosoof afkomstig uit Martinique. Een tiental beeldende kunstenaars krijgen de kans om hun poëtica in Brugge uit te werken. Zo ontstaat een benadering van wat vandaag in de beeldende kunst als een poëtische taal, proces of praktijk gedefinieerd kan worden.
Zijn de poëtica’s die zich na Gezelle tot op vandaag in Vlaanderen en Nederland hebben ontwikkeld parallellen met Edouard Glissants visie en die van Dirk Snauwaert? ‘een kleine ritselende revolutie’ exploreert de invloed die de ene dichter op de andere uitoefent. En stelt de vraag of de ene discipline de andere versterkt of deformeert.
De gedichten en kunstwerken in het kader van ‘een kleine ritselende revolutie’ zijn geïntegreerd in de Brugse Sint-Annawijk (‘de verloren hoek’), met een uitloper in het Arentshuis en op het Belfort.
Het Gezellemuseum is de uitvalbasis van het parcours. Architect-criticus Koen Van Synghel geeft het wat oubollige interieur een nieuwe look, waarin een aantal topgedichten van Gezelle worden geïntegreerd. Met stoelengaanderijen geeft hij zowel de bezoeker als het kunstwerk een windscherm en eventueel een onderdak.
Acteur Dirk Roofthooft helpt met zijn stem en/of met fragmenten van zijn lichaam een vaste lijn te trekken doorheen het project. Via schermen is te zien hoe hij aan de poëzie een heel eigen, gedurfde interpretatie geeft.
fleursdumal.nl magazine
photos: jef van kempen2009
More in: Art & Literature News