In this category:

    FLEURSDUMAL POETRY LIBRARY - classic, modern, experimental & visual & sound poetry, poetry in translation, city poets, poetry archive, pre-raphaelites, editor's choice, etc.
    CLASSIC POETRY
    Hadewijch

New on FdM

  1. Song: ‘Sweetest love, I do not go’ by John Donne
  2. Michail Lermontov: Mijn dolk (Vertaling Paul Bezembinder)
  3. Anne Bradstreet: To My Dear and Loving Husband
  4. Emmy Hennings: Ein Traum
  5. Emma Doude Van Troostwijk premier roman: ¨Ceux qui appartiennent au jour”
  6. Marriage Morning by Alfred Lord Tennyson
  7. Christine de Pisan: Belle, ce que j’ay requis
  8. Marina Abramović in Stedelijk Museum Amsterdam
  9. Spring by Christina Georgina Rossetti
  10. Kira Wuck: Koeiendagen (Gedichten)

Or see the index

All categories

  1. AFRICAN AMERICAN LITERATURE (11)
  2. AUDIO, CINEMA, RADIO & TV (217)
  3. DANCE & PERFORMANCE (59)
  4. DICTIONARY OF IDEAS (178)
  5. EXHIBITION – art, art history, photos, paintings, drawings, sculpture, ready-mades, video, performing arts, collages, gallery, etc. (1,497)
  6. FICTION & NON-FICTION – books, booklovers, lit. history, biography, essays, translations, short stories, columns, literature: celtic, beat, travesty, war, dada & de stijl, drugs, dead poets (3,766)
  7. FLEURSDUMAL POETRY LIBRARY – classic, modern, experimental & visual & sound poetry, poetry in translation, city poets, poetry archive, pre-raphaelites, editor's choice, etc. (4,689)
  8. LITERARY NEWS & EVENTS – art & literature news, in memoriam, festivals, city-poets, writers in Residence (1,603)
  9. MONTAIGNE (110)
  10. MUSEUM OF LOST CONCEPTS – invisible poetry, conceptual writing, spurensicherung (54)
  11. MUSEUM OF NATURAL HISTORY – department of ravens & crows, birds of prey, riding a zebra, spring, summer, autumn, winter (177)
  12. MUSEUM OF PUBLIC PROTEST (136)
  13. MUSIC (216)
  14. PRESS & PUBLISHING (90)
  15. REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS (111)
  16. STORY ARCHIVE – olv van de veestraat, reading room, tales for fellow citizens (16)
  17. STREET POETRY (46)
  18. THEATRE (185)
  19. TOMBEAU DE LA JEUNESSE – early death: writers, poets & artists who died young (347)
  20. ULTIMATE LIBRARY – danse macabre, ex libris, grimm & co, fairy tales, art of reading, tales of mystery & imagination, sherlock holmes theatre, erotic poetry, ideal women (222)
  21. WAR & PEACE (124)
  22. · (2)

Or see the index



  1. Subscribe to new material: RSS

Hadewijch: Door hogher trouwen minne

H a d e w i j c h

(ca. 1200-1250)

Door hogher trouwen minne

Door hogher trouwen minne
     So sijn alle mine sinne
     In menichfoude pine;
     Mijn swaere draghen
     sonder claghen
     Werdet mi wel in scine.
     Die ghene daer ic omme douwe
     Ende doghe so meneghen rouwe,
     Hi hevet mi doen verstaen
Dat ic met hogher minnen sal ontgaen.

Sal mi hoghe minne
     Behouden minne sinne,
     So bennic seker des,
     Met verstane van binnen:
     Dat die minnare onser minnen
     Wel volmaket es.
     Want al sijn doen es sonder mate;
     Hem en ghenoecht vore minne ghene orsate.
     Dat bekinnen wel
Die hoghe minne draghen, en niemant el.

Die hoghe minne draghen
     So selen luttel claghen,
     Wat leede hen over gheet.
     Si selen sijn alse die vroede
     Altoes met diepen oetmoede
     In hoghe minne ghereet,
     Daer minne ghebiedet, si verre, si bi,
     In sterven, in leven, so wat dat si,
     In vriheit sonder vaer:
Dat maectse ons hoghe minne ierst openbaer.

Wat so ons god ye onste,
     En wardt nieman, die conste
     Gherechte minne verstaen,
      Eer dat maria, die goede,
      Met diepen oetmoede,
     Die minne hadde ghevaen.
     Tierst was si wilt, doen wardt si tam:
     Si gaf ons vore den leeu een lam;
     Si maecte die deemsterheit claer,
Die hadde gheweest doncker wel menich jaer.

Die vader, van anebeghinne,
     Hadde sinen sone, die minne.
     Verborghen in sinen scoet.
     Eerne ons maria,
     Met diepen oetmoede, ja,
     Verholentlike ontsloet.
     Doen vloeide die berch ten diepen dale,
     Dat dal vloyde even hoghe der sale.
     Doen wardt die casteel verwonnen,
Daer langhe strijt was an begonnen.

Ons dede elc prophete
     Te voren scone behete:
     Dat hi rike ware ende scone
     Die ons soude brenghen vrede
     Van minnen, ende mechtich mede.
     Moyses met Salamoene
     Prijsden alle sine cracht besondere,
     Sine wijsheit ende sine wondere.
     Tobyas, ysayas, daniel,
Job, Jheremias, ezechiel.

Si saghen visioene;
     Si spraken parabilen scone:
     Wat ons god noch soude doen.
     Mar, na minen sinne,
     Die clare, vrie minne
     Bleef van hen al ongheploen.
     Want si hadden hare seden alse andere man
     Nu hier, nu daer, nu af, nu an;
     Maer maria en sprac el niet
Dan: ‘mi werde dat god versiet.’

David seide: hem ghedachte
     Van gode, het dede hem sachte
     Ende hem ghebrac sijn gheest.
     Nochtan hetet hi van werke sterc;
     Maer maria wrachte sterkere werc.
     Ja hi hads wale meest,
     Sonder Maria, diene gheheel ontfinc:
     God ende man ende jonghelijnc.
     Daer mochtemen der minnen
Ierst clare werc bekinnen.

Dat was bi diepen niede
     Dat hare dat grote ghesciede,
     Dat die edel minne uut wert ghelaten
     Dien edele wive
     van hoghen prise
     Met overvloedegher maten;
     Want si el ne woude, noch haerre el ne was,
     So hadse al daer elc af las.
     Dus heeftse dat conduut gheleit,
Dat elker oetmoedegher herten es ghereit.

Die propheten ende al hare kinder
     Offerden scape ende rinder:
     Dat was hare sacrament.
     Si daden hen metten bloede striken.
     Hare sacramente waren gheliken;
     Eer marien dat hoghe prosent,
     Die sone, ghesindet wart vanden vader.
     Nu comt ten groten etenne allegader,
     -Die brulocht es ghereet –
Die de minne vindet gheciert in brulochtcleet.

Onser vriende der propheten
     Harer doghet en doech vergheten:
     Si was scone ende claer;
     Si dogheden alendicheit
     Ende grote bitterheit
     Der wet wel menich jaer.
     Hare sacramenten waren bi gheliken.
     Dat si daer vore wouden wiken
     Men maechs hen dancken wel,
Al segghic dat marien was el.

Oetmoedeghe vrie sinne,
     Wildi gheheel al minne
     Also minne hare selven levet,
     Ic rade u: dore trouwe,
     al lidi rouwe,
     Vertijt alles ende beghevet.
     So wert u herte wijt ende diep;
     So sal u comen dat conduut dat liep
     Marien sonder mate.
Bidt der hogher trouwen dat sijt u vloyen late.

Want hogher trouwen es bevolen,
     Al die oetmoedicheit dore dolen
     Dat sise volleiden sal
Daer maria es met minnen een in al.

 Hadewijch: Door hogher trouwen minne

KEMPIS POETRY MAGAZINE

More in: Hadewijch

Previous and Next Entry

« | »

Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature