Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
60 auteurs, 14 locaties, 1 nacht
Literair festival in het centrum van Rotterdam op zaterdag 8 oktober 2016 met optredens van diverse auteurs uit Nederland en Vlaanderen.
# Meer info op website Woordnacht 2016
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, Literary Events, MODERN POETRY, MUSIC
Het Feest der Poëzie presenteert op zaterdagavond 8 oktober de derde editie van de Salon der Verzen bij het Pianola Museum te Amsterdam. Daarbuiten gaat de Poëziebar met absint en sonnetten weer op pad, ditmaal naar Wageningen en Leiden, en verschijnt deze ook bij de Amsterdamse Museumnacht.
Salon der Verzen: Eerder al tweemaal uitverkocht en nu terug in het nieuwe seizoen! Een geheel nieuw programma met werk van dichters van deze tijd, klassieke liederen, proza, verwondering en oude media. Met ditmaal als gastdichter Lennard van Rij. Verder gastvrouw Marijke Brekelmans, conservator Kasper Janse, verwonderaar Arjan van Vembde, sopraan Susanne Winkler, pianist Daan van de Velde, en voordrachtskunstenaar Simon Mulder.
Reserveren wordt aangeraden!
Praktische informatie Salon der Verzen
Entree: 15 euro/12,50 euro
(korting: student/65+/Stadspas)
8 oktober 2016
Adres: Pianolamuseum,
Westerstraat 106, Amsterdam
Aanvang: 20:30
Zaal open: 20:00
Reserveren: info@pianola.nl of www.feestderpoezie.nl
Informatie: www.feestderpoezie.nl
# Meer info op website feestderpoëzie
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, CLASSIC POETRY, Feest der Poëzie, Literary Events, MUSIC
Kinderboekenweek 2016
5 – 16 oktober 2016
# Meer info op website Kinderboekenweek
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book Lovers, Art & Literature News, Kinderboekenweek, Literary Events
BBC2 – Saturday October 1, 2016 – 23.00 CET
Award-winning artist Kate Tempest hosts a night of poetry that includes her epic new story Let Them Eat Chaos and performances from three of her friends, recorded live at the Rivoli Ballroom in south London.
Fusing hip-hop, poetry and theatre, Let Them Eat Chaos is set in the early hours of one morning and traces the lives of seven people living on a south London street, who all find themselves awake at 4:18am. Kate will be joined by performance poets Deanna Rodger, David J Pugilist and Isaiah Hull, who will offer their own reflections on life in contemporary Britain.
Produced by Battersea Arts Centre, this is the first episode of an ambitious new series, Performance Live. Over the next two years, Performance Live will bring some of the most innovative live theatre, dance, comedy and spoken word to BBC television, in a collaboration between BBC Arts, Arts Council England and Battersea Arts Centre.
Director – Liz Clare
Producer – Andrew Fettis
Executive Producer – Emma Cahusac
Executive Producer – David Jubb
Production Company – Battersea Arts Centre
BBC2 tv – Saturday October 1, 2016 – 23.00 CET
Performance Live: Kate Tempest
fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive A-Z Sound Poetry, Archive S-T, Art & Literature News, AUDIO, CINEMA, RADIO & TV, Kate/Kae Tempest, MUSIC, Performing arts, Tempest, Kate/Kae, THEATRE
-Catalogus Tinguely
Bij de tentoonstelling: Jean Tinguely – Machinespektakel in het Stedelijk Museum Amsterdam verschijnt een catalogus met essays van verscheidene Tinguely experts, zoals Margriet Schavemaker, Barbara Til, en Beat Wismer.
Deze publicatie biedt een uitgebreid overzicht van het werk en leven van Jean Tinguely (1925–1991), de Zwitserse kunstenaar die zo’n grote rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de kinetische kunst. Op het eerste gezicht zijn de bewegende metalen beelden van Tinguely grappig en speels – maar de vrolijke absurditeit heeft ook een donkere kant: spel, plezier en ironie staan in contrast met agressie, zelfdestructie, en de angst voor de dood. Precies die tegenstelling maakt het oeuvre van Tinguely zo indrukwekkend en interessant.
‘Ik schilderde en schilderde en schilderde. (…) Ik kon het nooit opbrengen om een schilderij af te maken, ik voelde me verlamd, als in een doodlopende steeg. Ik kon gewoon nooit het einde zien en wist niet wanneer ik moest stoppen met schilderen. (…) Dus begon ik te werken met beweging. Beweging bood mij een uitweg uit deze verstarring, bood me een eindpunt. Beweging zorgde ervoor dat ik kon zeggen: “ok, het werk is af.”’ – Jean Tinguely, 1976
Een uitgave van Stedelijk Museum Amsterdam i.s.m. Museum Kunstpalast, Düsseldorf.
Met teksten van Kaira M. Cabañas, Hans-Christian von Herrmann, Dominik Müller, Johan Pas, Margriet Schavemaker, Barbara Til, Beat Wismer en Thekla Zell.
Verkrijgbaar vanaf oktober 2016 in de museumshop.
€ 29,95 (hardcover, museumeditie)
€ 39,95 (deluxe-editie, met luxe stofomslag)
ISBN 978-3-86335-938-6 (hardcover, museumeditie)
en 978-3-86335-939-3 (deluxe-editie, met stofomslag)
22 x 29 cm | 288 pagina’s
Verkrijgbaar in Nederlands, Engels en Duits
Vormgeving Mevis & Van Deursen
Redactie Margriet Schavemaker Barbara Til en Beat Wismer.
# Meer info op website Stedelijk Museum Amsterdam
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, FDM Art Gallery, Jean Tinguely & Niki de Saint Phalle
# succesvolle nieuwe productie van Het Nationale Ballet binnenkort uit op Dvd & Blu-ray # stersolist Anna Tsygankova danst hoofdrol # release datum 30 september 2016
Mata Hari van Het Nationale Ballet komt vrijdag 30 september uit op Blu-ray en Dvd. Het nieuwe, grootschalige ballet over het turbulente leven van de Nederlandse spionne én danseres Mata Hari ging afgelopen februari in wereldpremière bij Het Nationale Ballet. Het ballet verbeeldt het leven van de Friese Margaretha Geertruida Zelle – zoals Mata Hari’s echte naam luidde. – een van de meest iconische vrouwen in de Nederlandse geschiedenis.
Stersoliste Anna Tsygankova danst haar veelgeprezen hoofdrol van Mata Hari. Het leverde Tsygankova een nominatie op voor de dansprijs de Zwaan voor meest indrukwekkende dansprestatie 2016 – bekendmaking 7 oktober 2016. De mannelijke hoofdrollen worden gedanst door eerste solisten Jozef Varga, Artur Shesterikov en Casey Herd.
Choreograaf Ted Brandsen zoomde vooral in op Mata Hari’s vermogen om zichzelf ‘als een Madonna of Lady Gaga van honderd jaar terug – steeds opnieuw uit te vinden’ aldus Brandsen. Daarbij is het vooral haar overlevingsdrang, haar wil om hoe dan ook iets van haar leven te maken, die hem raken.
‘Het gewone, reële leven was voor haar te klein, dus maakte ze dat leven groter, creëerde ze haar eigen realiteit.’
‘Mata Hari’s persoonlijkheid is’, zegt librettist Janine Brogt, ‘groter dan het leven zelf. Haar handelingen waren altijd theatraal, van een geïntensiveerde realiteit. Ze was een godin, duivelin, tovenares, diva, verschoppelinge. Ze was net zo veranderlijk als het weer, had tientallen gezichten. Ze is een mysterie, een droom, een mythe.’
Artistiek team
Ted Brandsen (choreografie) werkte naast Janine Brogt (libretto), samen met de Britse componist Tarik O’Regan. De kostuums voor Mata Hari zijn ontworpen door François-Noël Cherpin. Het decor- en lichtontwerp is van het ontwerpersduo Clement & Sanôu (Eddy van der Laan en Pepijn Rozing). Met muzikale begeleiding van Het Balletorkest onder leiding van Matthew Rowe.
De pers over Mata Hari:
“Rijke, weelderige scenes (…) Met zijn enscenering heeft Ted Brandsen een indrukwekkend monument gecreëerd (…) een lust voor het oog.”
SWR Radio Duitsland, Natali Kurth
“(…) magistrale Anna Tsygankova in de hoofdrol. Mata Hari is een grootschalig ballet en er is uitgepakt (…) fraaie kostuums (…) inventieve decors (…) Ook de keuze van Tarik O’Regan als componist is een gelukkige.”
De Telegraaf, Bertjan ter Braak (****)
“Een daverend Gesamtkunstwerk (…) Grote, wervelende groepsstukken en krachtige duetten wisselen elkaar af. (…) daverende uitvoering van de dansers.”
Theaterkrant.nl, Marcelle Schots (****)
“Anna Tsygankova is on stage practically from curtain-up to curtain call, which is a real treat. Her movements have a feline quality that combines tensile strength with softness and fluidity, suggesting a piece of velvet elastic.”
Dance Europe, Susan Pond
“The scope is breathtaking. The ballet finds its heart in the woman herself. (…) Anna Tsygankova brings her talent and charisma to the role, creating a woman of leonine courage and one we genuinely care about.”
Dancing Times, Maggie Foyer
Mata Hari is opgenomen in High Definition met 5.1 surround sound. De regie is in handen van Jeff Tudor van 3 Minutes West in een coproductie met Het Nationale Ballet. Het gezelschap en de Amsterdamse productiemaatschappij werkten eerder samen bij de registraties van Cinderella, het Hans van Manen Festival, Giselle, Don Quichot, Gala – 50-jaar Het Nationale Ballet en Notenkraker & Muizenkoning. De dvd en Blu-ray worden uitgebracht door EuroArts. Beide uitgaven zijn onder andere verkrijgbaar in de (web)winkel van Nationale Opera & Ballet, Amsterdam.
# Meer info website Nationale Opera & Ballet
Dvd cover Mata Hari
Danser: Anna Tsygankova
Foto: Marc Haegeman
magazine fleursdumal.nl
More in: Art & Literature News, Mata Hari, MUSIC, THEATRE
David van Reen
Anbessa’s dochter
Roman
Ethiopië 1991. Lasta, een meisje van veertien, woont in Lalibela, het beroemde stadje met de uit de rotsen gehakte kerken. Soldaten van het moorddadige communistische regime zoeken haar vader Anbessa, een onderwijzer, die ze aanzien voor een opstandeling. Hij vlucht. Uit wraak wordt Lasta’s moeder door de soldaten verkracht en vermoord. Een hoge officier biedt Lasta een baantje aan als huismeid in Addis Abeba. Ze wordt uitgebuit. Ze vlucht en komt terecht tussen de duizenden mensen die op straat leven. Soms heeft ze een baantje. Meestal gaat het niet goed met haar, vooral niet als ze in verwachting raakt en de vader van het kind haar in de steek laat. Na jaren besluit ze terug te keren naar Lalibela.
Anbessa’s dochter is een kleurrijke roman over mensen aan de onderkant van de samenleving. Hoewel het een schokkend verhaal is, gebaseerd op de waarheid van de hoofdpersonen, is het ook een verhaal over mensen die proberen iets moois van hun leven te maken.
Van David van Reen (1969-2015) verschenen eerder de roman Engelen der wrake, die zich afspeelt in Nairobi, en het fotoboek Het land van de verbrande gezichten over het leven in Ethiopië. Hij woonde lange tijd in Kenia en Ethiopië. Hij was schrijver, schilder en fotograaf. David van Reen was in 1999 ook mede-oprichter van Stichting Lalibela (Ethiopië). Over zijn werk in Ethiopië maakte Marijn Poels voor L1 in 2012 de film ‘David in Ethiopië’.
David van Reen
Anbessa’s dochter
Roman
Nederland – Ethiopië
Uitgeverij In de Knipscheer
Paperback met flappen,
212 blz., € 16,50
ISBN 978-90-6265-930-2
september 2016
# Meer info website Uitgeverij In de Knipscheer
# Meer info website Stiichting Lalibela
magazine fleursdumal.nl
More in: African Art, Archive Q-R, Art & Literature News, David van Reen, David van Reen Photos
Jean Tinguely – Machinespektakel
Grootste overzicht ooit in Nederland van veelzijdige avant-gardekunstenaar
Stedelijk Museum Amsterdam
1 oktober 2016 – 5 maart 2017
De Zwitserse kunstenaar Jean Tinguely (1925 – 1991) staat bekend om zijn speelse, stoere machinekunst en explosieve performances. Alles moest anders, alles moest in beweging. Precies 25 jaar na zijn dood presenteert het Stedelijk vanaf 1 oktober een retrospectief van Tinguely: de grootste tentoonstelling van deze kunstenaar ooit in Nederland. Door middel van meer dan honderd, merendeels werkende machinesculpturen, films, foto’s, tekeningen en archiefmateriaal, maakt de bezoeker op chronologische en thematische wijze kennis met Tinguely’s artistieke ontwikkeling en motieven; zoals zijn voorliefde voor absurd spel en zijn fascinatie voor destructie en vergankelijkheid
Te zien zijn de vroege draadsculpturen en reliëfs waarmee hij de abstracte schilderijen van kunstenaars als Malevich, Miró en Klee nabootst en verandert door ze in beweging te zetten; de interactieve tekenmachines en wild dansende installaties van schroot, afval en gebruikte kledingstukken; en zijn strakke, militaristisch aandoende zwarte sculpturen.
-Primeur: monumentale Mengele-Totentanz voor het eerst te zien in Nederland
De tentoonstelling besteedt veel aandacht aan Tinguely’s zelfdestructieve performances. De enorme installaties die Tinguely tussen 1960-1970 maakte (Homage to New York, Etude pour une fin du monde No. 1, Study for an End of the World No. 2 en La Vittoria) hadden als doel zichzelf luidruchtig en spectaculair te vernietigen. Daarnaast worden de tentoonstellingen Bewogen Beweging (1961) en Dylaby (1962) die Tinguely in het Stedelijk Museum heeft georganiseerd belicht, net als zijn latere enorme sculpturen, HON – en katedral (1966), Crocrodrome (1977) en het spectaculaire Le Cyclop (1969–1994), dat buiten Parijs nog steeds te bezoeken is. Als sluitstuk van de tentoonstelling, en een Nederlandse primeur, wordt Tinguely’s monumentale Mengele-Totentanz (1986) gepresenteerd: een duistere installatie met schaduwspel, die Tinguely maakte naar aanleiding van een verwoestende brand waarvan hij ooggetuige was. Het werk is opgebouwd uit overblijfselen van de brand: verkoolde balken, landbouwmachines (van de firma Mengele) en dierenskeletten. Het resultaat is een gigantische memento mori, die ook verwijst naar de concentratiekampen van de Nazi’s. De bewegingen en hoge schelle geluiden zorgen voor een sacrale en macabere sfeer.
-Spel, interactie en spektakel!
Voor Jean Tinguely was zijn werk een verzet tegen de conventionele statische kunst(wereld); hij wilde spel en experiment voorop zetten. Voor hem hoefde de bezoeker niet meer in een steriele witte ruimte op afstand naar een verstild schilderij te kijken. Met zijn kinetische kunst zette hij zowel de kunst als de kunstgeschiedenis in beweging en verkende hij de grenzen tussen kunst en leven. Met zijn do-it-yourself tekenmachines bekritiseerde Tinguely de rol van de kunstenaar en de elitaire positie van kunst in de samenleving. Hij verwierp de uniciteit van ‘de hand van de kunstenaar’ door bezoekers zelf werken in elkaar te laten zetten.
Samenwerking stond centraal in zijn loopbaan: met kunstenaars als Daniel Spoerri, Niki de Saint Phalle (ook zijn echtgenote), Yves Klein, het ZERO-netwerk, maar ook met museumdirecteuren als Pontus Hultén, Willem Sandberg en Paul Wember. Tinguely speelde een belangrijke rol in deze netwerken, als leider, inspirator, en verbinder. Zijn charismatische, stoere persoonlijkheid en het eclatante succes waarmee hij zijn werk (en zichzelf) in de openbare ruimte presenteerde, droegen daar in belangrijke mate aan bij.
-Relatie met Amsterdam en het Stedelijk
Amsterdam heeft een dynamische geschiedenis met Tinguely. Vooral de mede door Tinguely samengestelde tentoonstellingen Bewogen Beweging (1961) en Dylaby (1962) in het Stedelijk Museum getuigen van het nauwe contact. Hij bracht niet alleen zijn kinetische Méta machines, maar ook zijn internationale avant-gardenetwerk naar Nederland en liet een blijvende indruk achter bij het publiek, dat deze experimentele tentoonstellingen in grote aantallen bezocht. Een innige band met Willem Sandberg, toenmalig directeur van het Stedelijk Museum, en curator Ad Petersen leidde tot verschillende retrospectieven en aankopen voor de collectie (dertien sculpturen, waaronder zijn beroemde tekenmachine Méta-Matic No. 10 uit 1959, Gismo uit 1960 en de enorme Méta II uit 1971).
# Meer info op website Stedelijk Museum Amsterdam
-Catalogus
Bij de tentoonstelling verschijnt een catalogus, gebaseerd op meerjarig onderzoek van het Stedelijk Museum en Kunstpalast Düsseldorf, met essays van onder meer Margriet Schavemaker, Barbara Til en Beat Wismer.
Jean Tinguely – Machinespektakel
Grootste overzicht ooit in Nederland van veelzijdige avant-gardekunstenaar
1 oktober 2016 – 5 maart 2017
Stedelijk Museum
Postbus 75082
1070 AB Amsterdam
T +31 (0)20 5732 911
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Art & Literature News, FDM Art Gallery, Jean Tinguely & Niki de Saint Phalle, Sculpture
Foam Magazine #43: Ai Weiwei – Freedom of Expression under Surveillance
Foam is proud to launch the brand new and unique Foam Magazine, which was made in close collaboration with world-renowned Chinese contemporary artist and activist Ai Weiwei (1957, Beijing). Weiwei is guest editor for this issue that is entirely dedicated to the theme ‘Freedom of Expression under Surveillance’. Ai Weiwei himself is the central point of the magazine, as an artist under constant surveillance by the Chinese government. The magazine contains images he made while documenting his life by using Instagram and webcams, but also pays attention to Ai Weiwei’s constant endeavour to keep a sharp eye on the ones surveilling him.
Freedom of Expression under Surveillance
Containing an interview with, and quotes by the artist Foam Magazine #43 is divided into four parts: ‘Sousveillance”, ‘Self Surveillance’, ‘Urban Surveillance’ and ‘Art and Surveillance’. It reports on the way the artist worked the last few years. Instagram and Twitter became the means by which Ai Weiwei shared virtually every aspect of his life with a steadily growing multitude of followers all over the world. Part of the issue shows a selection of the endless stream of images posted on Instagram by Ai Weiwei. In another part Weiwei shares stills from the ‘Weiweicam’ he directed at himself 24/7. Foam Magazine #43 documents crucial and highly eventful period in the life of one of the most important artists of our age.
About Ai Weiwei
Ai Weiwei is an influential Chinese contemporary artist and activist. As a political activist, he has been openly criticizing the Chinese Government’s stance on democracy and human rights. In 2011, following his arrest at Beijing Capital International Airport he was held for 81 days without any official charges being filed. Recently he had his passport returned to him and was given the opportunity to travel abroad. Among art works by Ai Weiwei are Fairytale (2007), produced for Documenta 12, and Sunflower Seeds, an installation in London’s Tate Modern in 2010. A major solo exhibition of his work is currently on show at the Royal Academy of Arts, London.
ISBN 9789491727825
Published December 2015
288 pages + 4 cover pages front + back
Printed on selected specialized paper
Swiss bound
300x230x25 mm
€22,50
# More information: www.foam.org
Photo Anton K. (FdM): Protest in Berlin, Linienstrasse, 2011
fleursdumal.nl magazine
More in: - Book News, Ai Weiwei, Art & Literature News, Art Criticism, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, Photography, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
Issue No. 103
September 2016
„Poetry“
TZK #103 addresses “poetry,” a language form central to the recent shift toward affect in contemporary critical writing. Seeing the “artist-poet” as a vital site for the intersection of politics, affect, and digitality, we consider her voice and her currency from various perspectives, pro and con, across generations, analyzing her rising success, also asking what is gained and lost in this move from “rational” thought to what one feels? Scanning populist poetry, anarchist poetry, post-millennial net-poetry, the poetry of surplus-language and social media, the art historical poetic/poet-turned-object, and shades of fading Poesie, this issue, conceived by the editors with John Kelsey and Isabelle Graw explores how the seeming immediacy of #poetry and the suggestion of a hyper-personal voice correlates with current economic demand to claim visibility.
Issue No. 103 – September 2016 “Poetry”
Table of contents
Vorwort
7 Preface
36 Tim Griffin What Is Poetry?
42 Joshua Clover Objectively Speaking / Remarks on Subjectivity and Poetry
48 Isabelle Graw The Poet’s Seduction / Six Theses on Marcel Broodthaers’s Contemporary Relevance
74 Liz Kotz Word Pieces, Event Scores, Compositions
82 Monika Rinck The Promise of Poetic Language
88 Ada O’Higgins If you don’t like the reflection. Don’t look in the mirror. I don’t care.
94 Chris Kraus and Ariana Reines The feelings I Fail to capitalize, I fail / Chris Kraus and Ariana Reines in conversation on auto-fiction and biography
108 Felix Bernstein The Irreproachable Essay / On the Amazon Discourse of Hybrid Literature
122 Daniela Seel IMMEDIACY, I MEET WITH SKEPTICISM / Three questions for Daniela Seel
130 Micaela Durand DEVIL SHIT
134 Karolin Meunier Hearing Voices / On the reading and performance of poetry
148 Dena Yago Empire Poetry
Short Cut
169 Four Theses on Branding / David Joselit on Berlin Biennale 9
173 Mantras der Gegenwart / Hanna Magauer über Berlin Biennale 9
Rotation
177 Sehnsucht nach der verlorenen Stadt / Johannes Paul Raether über “spiritus” von Honey-Suckle Company
182 BENJAMIN BUCHLOH, ART HISTORIAN / Christine Mehring on Benjamin H. D. Buchloh’s “Formalism and Historicity: Models and Methods in Twentieth-Century Art”
187 Es war zweimal sagte sie / Vojin Sasa Vukadinovic über Eva Meyers „Legende sein“
191 Less is more? / John Miller on Justin Lieberman’s “The Corrector’s Custom Pre-Fab House”
96 So machen wir’s / Eva Geulen über „The Use of Bodies“ (Homo Sacer IV.2) von Giorgio Agamben
Short Waves
203 Gunter Reski über Victor Man bei MD 72, Berlin / Harry Burke on Dean Blunt at Arcadia Missa, London / Rhea Dall on Stephen G. Rhodes at Eden Eden, Berlin / Tobias Vogt über Thea Djordjadze bei Sprüth Magers, Berlin / Deanna Havas on Marc Kokopeli at Lomex, New York / Martin Herbert on Fredrik Værslev at Bergen Kunsthall, Norway
Reviews
222 Habeas Corpus / Simon Baier über Francis Picabia im Kunsthaus Zürich
227 Marcel Broodthaers, Art Historian’s Artist / Trevor Stark on Marcel Broodthaers at the Museum of Modern Art, New York
232 Malerei als soziales Handeln? / Christian Spies über Fernand Léger im Museum Ludwig, Köln
226 Simulierte Musealisierung / Philipp Kleinmichel über Isa Genzken im Martin-Gropius-Bau, Berlin
240 Elegance is Resistance / Stephanie LaCava on Lukas Duwenhögger at Artists Space, New York
Nachruf
245 TONY CONRAD (1949–2016) by Diedrich Diederichsen
247 Jay Sanders TONY CONRAD (1949–2016)
Edition
Martha Rosler
Amy Sillman
Amy Sillman
More issues:
Issue No. 103 / September 2016 “Poetry”
Issue No. 102 / June 2016 “Fashion”
Issue No. 101 / March 2016 “Polarities”
Issue No. 100 / December 2015 “The Canon”
Issue No. 99 / September 2015 “Photography”
Issue No. 98 / June 2015 “Media”
Issue No. 97 / March 2015 “Bohemia”
Issue No. 96 / December 2014 “The Gallerists”
Issue No. 95 / September 2014 “Art vs. Image”
Issue No. 94 / May 2014 “Berlin Update”
Issue No. 93 / March 2014 “Speculation”
Issue No. 92 / December 2013 “Architecture”
Issue No. 91 / September 2013 “Globalism”
Issue No. 90 / June 2013 “How we aim to work”
Issue No. 89 / March 2013 “Mike Kelley”
Issue No. 88 / December 2012 “The Question of Value”
Issue No. 87 / September 2012 “Conflict”
Issue No. 86 / June 2012 “The Curators”
Issue No. 85 / March 2012 “Art History Revisited”
Issue No. 84 / December 2011 “Feminism!”
Issue No. 83 / September 2011 “The Collectors”
Issue No. 82 / June 2011 “Artistic Research”
Issue No. 81 / March 2011 “Where do you stand, colleague ?”
Issue No. 80 / December 2010 “Political Art?”
Issue No. 79 / September 2010 “Life at Work”
Issue No. 78 / June 2010 “Fashion”
Issue No. 77 / March 2010 “Painting”
# More information on website Texte Zur Kunst
fleursdumal.nl magazine
More in: #Archive Concrete & Visual Poetry, Art & Literature News, Art Criticism, LITERARY MAGAZINES, MODERN POETRY, POETRY ARCHIVE, PRESS & PUBLISHING
Ai Weiwei – #SafePassage
16 september – 7 december 2016
Dit najaar presenteert Foam #SafePassage, een tentoonstelling van het werk van de Chinese kunstenaar en activist Ai Weiwei (1957, Beijing). Omdat de kunstenaar zelf lange tijd constant in de gaten werd gehouden door de Chinese overheid, ervaart hij een persoonlijke verbondenheid met de groeiende stroom vluchtelingen die Europa probeert binnen te komen.
Sinds zijn eerste bezoek aan het Griekse eiland Lesbos, in december 2015, bezocht Ai Weiwei met zijn team tal van vluchtelingenkampen rond de Middellandse Zee, onder andere in Syrië, Turkije, Israël en Frankrijk. De tentoonstelling gaat over de strijd tussen het individu en de machtsstructuren die de samenleving domineren. Centraal staan zowel de ervaringen die Ai Weiwei ertoe hebben gebracht zijn vaderland te verlaten, als die van honderdduizenden vluchtelingen en migranten die hun leven blijven riskeren om Europa te bereiken, vaak met als enige resultaat dat zij voor gesloten grenzen komen te staan.
Ai Weiwei
Ai Weiwei, die als belangrijkste Chinese kunstenaar, ontwerper en curator van dit moment wordt beschouwd, is een vooraanstaand sociaal en cultureel commentator. Hij is een voorvechter van mensenrechten en democratie en levert onvermoeibaar en ongezouten kritiek op het politieke stelsel in China. Hij heeft herhaaldelijk onderzoek gedaan naar overheidscorruptie en doofpot affaires, waardoor hij een voortdurende doorn in het oog is van de Chinese autoriteiten. Na zijn arrestatie op de internationale luchthaven van Beijing in 2011 werd hij 81 dagen lang in het geheim gevangen gehouden, zonder dat er ooit officieel een aanklacht tegen hem was ingediend. Tijdens zijn gevangenschap werd hij continu verhoord en 24 uur per dag geobserveerd. Hij verkeerde in het gezelschap van twee bewakers die nooit van zijn zijde weken, zelfs niet als hij naar het toilet ging of sliep. Na zijn vrijlating werd zijn paspoort in beslag genomen en werd hij gedwongen om in te China blijven, waar de autoriteiten hem nauwlettend in de gaten bleven houden.
Tijdens de continue bewaking trachtte Ai Weiwei de situatie zoveel mogelijk in eigen hand te houden en zich op allerlei manieren te onttrekken aan de onophoudelijke inbreuken op zijn privacy. Hij startte een reeks experimenten, variërend van een livestream van zijn dagelijks leven via vier webcams in zijn atelier die wereldwijd kon worden bekeken op de website weiweicam.com, tot het bijhouden van een blog – totdat de overheid ingreep en hem beide mogelijkheden ontnam. Foam Magazine #43, dat in december 2015 verscheen, was volledig gewijd aan het thema ‘Freedom of Expression under Surveillance’ (‘vrijheid van expressie onder toezicht’). Ai Weiwei, die zelf als gastredacteur fungeerde en centraal stond in dit nummer, deed daarin uitgebreid verslag van deze belangrijke en donkere periode in zijn leven.
Tentoonstelling
De tentoonstelling begint met werken die een afspiegeling vormen van de persoonlijke ervaringen van de kunstenaar terwijl hij onder voortdurend toezicht stond, zoals is beschreven in Foam Magazine #43. In 2015 kreeg Ai uiteindelijk zijn paspoort terug. Kort daarna vertrok hij naar Europa en vestigde zich in Berlijn, waar hij nu zijn atelier heeft. Nog altijd hanteert hij de strategie van ultieme zelfbewaking, in de vorm van een vrijwel continue stroom beelden die hij op Instagram plaatst. Zo kan iedereen met een internetverbinding hem van dag tot dag volgen. Sinds zijn eerste bezoek aan het Griekse eiland Lesbos, in december 2015, fungeren zijn Instagram-beelden als een soort realtime nieuwsblog van de reizen van zijn team langs de vluchtelingenkampen in het Middellandse Zeegebied. Als tweede deel van de tentoonstelling worden de wanden van Foam vol gehangen met duizenden foto’s die hij met zijn mobieltje heeft gemaakt. Het zijn overwegend spontane kiekjes die een goede indruk geven van de leefomstandigheden in de kampen. Deze immense collage geeft uitdrukking aan de talloze persoonlijke ontmoetingen die de kunstenaar had met mensen in de vluchtelingenkampen, waardoor de omvang van de crisis nog eens pijnlijk wordt benadrukt. Ai Weiwei’s beelden gaan vergezeld van een selectie uit zijn inmiddels legendarische serie marmeren beelden en een aantal van zijn video’s, waaronder: Chang’an Boulevard (2004), dat een beeld schetst van de weg die Beijing langs een oost-west as in tweeën deelt en On the Boat (2016), waarin we de kunstenaar zien op een achtergelaten boot midden op de oceaan.
Ai Weiwei is vooral bekend om zijn sculpturen en omvangrijke installaties, waarmee hij conceptueel een verbinding legt tussen traditionele cultuurgebonden ambachten en hedendaagse politieke boodschappen. Daarbij brengt hij een relatie tot stand tussen historische wortels, materialen en paradigma’s, en actuele vraagstukken in onze moderne maatschappij. Ai heeft overal ter wereld grote tentoonstellingen en paviljoens ingericht, maar daarnaast is hij ook architect, schrijver, cineast, filosoof en politiek activist. Weiwei’s activiteiten zijn onlosmakelijk verbonden met de staat van de hedendaagse Chinese kunst en maatschappij – of het nu gaat om samenwerking met het Zwitserse architectenbureau Herzog & de Meuron, dat hij met artistieke adviezen terzijde stond bij de bouw van het nationale stadion van Beijing voor de Olympische Spelen van 2008, of om zijn onderzoek naar corruptie bij de Chinese overheid.
De tentoonstelling wordt geopend op donderdag 15 september, vanaf half 6, in het bijzijn van de kunstenaar.
Foam
Keizersgracht 609
1017 DS Amsterdam
+31 20 5516500
foam.org
# Meer informatie: www.foam.org
Photo Anton K. (FdM): Protest in Berlin, Linienstrasse, 2011
fleursdumal.nl magazine
More in: Ai Weiwei, Anton K. Photos & Observations, Art & Literature News, Exhibition Archive, MUSEUM OF PUBLIC PROTEST, Photography, REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS, Sculpture
What Remains – tussen schoonheid en verval
04.09.2016 t/m 22.01.2017
De frictie tussen schoonheid en verval is door de eeuwen heen steeds weer in de kunst verbeeld. Uiteenlopende genres zoals het vanitasstilleven, het ‘schuldige’ landschap en het portret ontlenen hun aantrekkingskracht aan de ervaring van schoonheid in verval. Gastcurator Wim van der Beek maakte met het werk van 15 kunstenaars in opdracht van CODA directeur Carin Reinders een prikkelende en gevarieerde tentoonstelling die uiteenlopen aspecten van verval zichtbaar maakt.
De esthetiek van afval versus de grenzen van de consumptiemaatschappij, het hoopgevende zicht op nieuwe kansen of levensverlenging, de daklozenproblematiek; het is allemaal onlosmakelijk verbonden met de manier waarop we in de huidige samenleving omgaan met dat wat oud en versleten is of in de marge van de samenleving terechtgekomen is. De moderne samenleving worstelt met allerlei processen die samenhangen met de eindigheid van het leven en de periode van verval die daar aan voorafgaat. Beeldende kunstenaars confronteren de samenleving door andere perspectieven aan te reiken. Zij laten zien dat in verval ook schoonheid kan schuilen of ze vergroten het verval zo uit dat de confrontatie schrijnend en hard is. Een breed spectrum aan emoties wordt betrokken in het beeldvormingsproces: berusting, woede, angst, vertwijfeling, melancholie, weemoed en de worsteling met het besef van eindigheid.
De paradox van kunst en verval. What Remains maakt uiteenlopende aspecten van verval zichtbaar. Fysiek, mentaal, moreel, materieel, maatschappelijk, landschappelijk en architectonisch verval, veroudering en ouderdom, afval en hergebruik, natuurlijke afbraakprocessen, afgedankte voorwerpen en in de vergetelheid geraakte betekenissen en technieken komen in deze tentoonstelling aan de orde. De tentoonstelling in CODA Museum toont daarnaast dat beeldende kunst waarin vormen van verval gesublimeerd en vereeuwigd worden, verder gaat dan verval op zich. Hier doet zich namelijk een merkwaardige paradox voor: kunst waarin verval onderwerp is, kan eeuwigheidswaarde krijgen en ontworstelt zich daarmee aan de vergankelijkheid die de basis van het kunstwerk vormt. Wie bovendien verder kijkt dan het verval, kan schoonheid ontdekken en rust vinden. De bezoeker van What Remains kan echter niet om de dilemma’s heen die met verval en vergankelijkheid te maken hebben. Het besef dat er een rustgevende schoonheid kan uitgaan van verval biedt in elk geval een hoopgevend perspectief.
Deelnemende kunstenaars: Hugo Tieleman, Chris Jordan, Andreas Hetfeld, Ivo Kamphuis, Jan Eric Visser, Jehoshua Rozenman, Nicolas Dings, Jan Banning, Frans Beerens, Martine Feipel & Jean Bechameil, Yves Marchand & Romain Meffre, Ken’ichiro Taniguchi, Hans Op de Beeck, Sébastien van Malleghem.
CODA Bibliotheek
CODA Museum
CODA Archief & Kenniscentrum
Vosselmanstraat 299
7311 CL Apeldoorn
tel.: (055) 5268400
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, DICTIONARY OF IDEAS, Exhibition Archive, Galerie des Morts
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature