Fleurs du Mal Magazine
Or see the index
Start selectieprocedure zesde Stadsdichter van Tilburg
Elke twee jaar draagt de stadsdichterscommissie een kandidaat voor het stadsdichterschap van Tilburg voor. De zesde Stadsdichter van Tilburg (na JACE van de Ven, Nick J. Swarth, Frank van Pamelen en Cees van Raak en huidige stadsdichter Esther Porcelijn) wordt in augustus 2013 geïnstalleerd tijdens Boeken rond het Paleis. De procedure is als volgt:
Begin juli wordt de naam van de nieuwe stadsdichter bekendgemaakt. In de maanden mei en juni beraadslaagt de stadsdichterscommissie over de kandidatuur. De potentiële stadsdichter hoeft niet zelf te solliciteren. Van de stadsdichterscommissie wordt verwacht dat ze een goed beeld heeft van de dichters in de stad.
Aan de andere kant wordt de commissie graag geholpen bij haar taak. Het kan immers zo zijn dat aanstormend talent nog niet voldoende in beeld is, dat gevestigde dichters na een periode van radiostilte de pen weer opgepakt hebben of dat kandidaten die (een tijdje) buiten de stad gewoond hebben, zich weer in de gemeente Tilburg gevestigd hebben. De commissie wil daarom Tilburgers de gelegenheid geven de commissie te attenderen op mogelijke kandidaten. Iedereen die dat wil kan dat doen door vóór 1 mei 2013 een mail te sturen aan het adres van de ambtelijk secretaris van de commissie: marijn.gevers@tilburg.nl.
Alle namen die op deze wijze binnenkomen, worden doorgeleid naar de stadsdichterscommissie en zullen in de beraadslagingen worden betrokken.
De criteria waar de Stadsdichter aan moet voldoen zijn:
De commissie kan in de loop van de procedure bij meerdere kandidaten informeren naar de laatste ontwikkelingen in hun dichterschap en naar de ideeën en projecten die de aankomend stadsdichter zou willen verwezenlijken. De commissie bestaat uit: Ingrid Luycks, Mieske van Eck, Jef van Kempen en Wilbert van Herwijnen (voorzitter).
fleursdumal.nl magazine
More in: Art & Literature News, City Poets / Stadsdichters
Overleden (Theo) T. A. van der Put
(Eindhoven 1938 – 2013)
Crematie: vrijdag 22 februari om 15.30 uur in de Luxzaal van het crematorium Rijtackers. Anthony Fokkerweg 150, Eindhoven. Samenkomst in de ontvangstkamer van het crematorium waar gelegenheid is tot schriftelijk condoleren.
Mij bereikte het nare bericht dat Theo van der Put is overleden. Theo heeft een ogenschijnlijk beperkte rol gehad in het Eindhovens dichterswereldje. Maar dat is bedrieglijk!
Theo stond altijd klaar om zijn, dikwijls actuele gedichten, voor te dragen. Niet alleen op de diverse podia maar ook als sociaal mens, zoals Theo was, voor incidentele podia rond aandacht behoeftige gebeurtenissen Zoals het voordragen en het toelichten van zijn gedichten voor de verplegingsomroep ERVO ‘Van Poëzie tot poesyalbum’ of voor Sarajevo. Veel dichters kennen hem zittend aan de bar van Café Kraaij en Balder met een pilsje en een sigaar in zijn mond. Altijd goed gestemd, altijd klaar voor een praatje. Bij het tienjarig bestaan van het café schreef hij een ode aan Kees en Hermien. De uitbaters van het voor de Eindhovense dichters indertijd zo belangrijke café. Het werd ‘De Kraaij en Balder blues’ op de muziek van Eric Burdon and the Animals.
Van der Put emigreerde naar Canada op zijn 22e levensjaar. Lang bleef hij niet daar. Als industrieel ontwerper -vrije vormgeving-, was hij geïnteresseerd in de wereld van de kunsten.
Hij hield zijn ‘Ogen en oren open’, om overal ideeën uit te peuren en om bij gelegenheid iets mee te doen: als kunstschilder, bij het schrijven van verhalen, hoorspelen, toneel en gedichten. Poëthement besteedde nog in 2009 in de Centrale Bibliotheek van Eindhoven een geheel podium aan de altijd bescheiden Van der Put en zijn werk. Daar was ondermeer een film te zien, gemaakt naar aanleiding van zijn gedicht ‘Waar ooit Eufraat en Tigris’. Waarschijnlijk het enige gedicht van een Brabantse dichter die aanleiding gaf tot het produceren van een film!
Maar even terug in de geschiedenis. Velen hebben het over de dichter Frans Babylon in relatie met de Poort van Kleef. Van der Put is echter de enige dichter die over de Chat Rouge, in het genoemde café, schreef en eveneens de eerste over de Kunstmarkt van de sociëteit Cultureel Contact. Met name over het gedrag van het publiek. Waar tot op de dag van heden kennelijk nog steeds geen verandering in is waar te nemen. Van der Put nam actief deel aan het programma ‘Multiplex Dansende woorden, roerende talenten’. Over de geschiedenis en wetenswaardigheden rond de dichters van Eindhoven. Samen met collegadichters de ‘Dichtjesroute 2009’ in verband met 65 jaar Vrijheid. Zijn laatste publieke optreden vond plaats in het 2011 in programma ‘Boekenkast I’ over Frans Babylon. Theo was toen al ziek, maar deze gelegenheid kon hij niet voorbij laten gaan. Tot op het laatste moment wilde hij op de hoogte te worden gebracht over wat er te doen was in de Eindhovense dichterswereld.
Zijn laatste bundel ‘Samenwerking’, samen met Kees Salentijn is een juweeltje. Talenten die samenwerken. Dat deed Theo van der Put, samenwerken als het kan.
Pierre Maréchal 17-02-2013
Publicaties onder meer:
Put, Th. A. van der (1992): Grieks Tafereel, Lijn 24/2. Opwenteling Eindhoven.
Put, Th. A. van der (2001): Laatste Regels. Literair Landschap. Eindhoven.
Sebille, W. van & J. Smeets (2001): Luister en Huiver (Jan van Ant). Opwenteling. Eindhoven.
Put, Th.A. van der ((2004): Een eenzijdige vriendschap in drieëndertig gedichten. Opwenteling. Eindhoven.
Put, Th. A. van der & K. Salentijn (2011): Samenwerking. Eindhoven.
Bijdragen onder meer in:
Eindhoven Ontmoet Zijn Dichters, 2002 Opwenteling en samenwerkende dichtersorganisaties. Eindhoven.
Beslagen Ramen K&B Literair 2002, Eindhoven
Eindhoven Dichtstad I, zj. Stichting Raamwerk Letterexploitatie. Eindhoven.
Eindhoven Dichtstad IV, 20006 Uitgeverij MoNo. Eindhoven.
Literaire Magazine’s Eindhoven Dichtstad en CFK.
Verder in flyers van Plankenkoorts, K & B Literair & Poëthement.
Over Theo van der Put:
Adelaar, W. (1996): Een vraaggesprek met Theo van der Put. CFK 2-5. Eindhoven.
Vertrouw ze niet
‘Voorzichtig kind, vertrouw ze niet.
Wees waakzaam meid, vertrouw ze niet.
Blijf alert vrouw, vertrouw ze niet.
Vertrouw ze niet: de mannen.
Ze stichten domeinen en kloosters, godsdienst en oorlog.
Ze lusten in onbenul naar hun strijd om de macht.
Ze verminken je zoon, verkrachten je dochter,
verloochenen hun moeder, doden de vader die het hen leerde.
Vertrouw ze niet vrouw: de leiders, de generaals en de priesters,
wantrouw de profeten, hun mythen en heilige boeken.
Vertrouw je zoons niet toe aan hun vader als die spreekt over eer,
over mannelijkheid en vaderland en glorie op het slagveld.
Verhef je zonen niet, zij zullen geloven dat het hun recht is.
Plaats hen tussen je dochters, in bescheidenheid.
Leer hen over liefde en over kracht, niet over macht.
Leer hen sterk te zijn, maar geen overwinnaars.
Leer hen vrij te zijn, maar niet overheersend.
Leer hen oprecht te zijn, waarlijk mens te zijn.’
Theo. A. van der Put †
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive O-P, In Memoriam
No Slick Shit:
Een nomadisch podium voor kuren met ongelijke leggers
No SlickShit biedt levens verfrissende guerrilla keutels met een gouden randje.
De eerste editie vindt plaats op 16 februari. Op het affiche staan de bands El Cantina, Ivo van Leeuwen, Betonfraktion en Zibabu. Ad Fijneman exposeert schilderijen. Machinery presenteert een live art performance. Auteur A.H.J. Dautzenberg draagt voor. Ook wordt de winnaar bekend gemaakt van de No Slick ShitVideo Contest: ‘Go For The Golden Turd’.
No Slick Shit 16 februari 2013
We beginnen om 19.00 uur Stipt. Wie niets wil missen komt op tijd in Cafe Little devil, stationstraat nummer nog wat, Tilburg.
Programma:
Openingswoord door Nick (J. Swarth)
El Cantina
Anton Dautzenberg
Betonfraktion
Uitreiking Golden Turd
Machinery
Zibabu
Disco Goof
Disco Little Devil
kempis.nl poetry magazine
More in: Betonfraction, Ivo van Leeuwen, The talk of the town
Zwarte Vleugels presenteert op 13-02-2013 in Paradox Tilburg
De Zwijnsknuppelaars
– live-hoorspel waarin 6 blinden vechten om 1 zwijn
Het Varkenspel
– nieuw gezelschapsspel performance voor volwassen spelers
The BLUNTAXE3
– explosieve combinatie van muziek en poëzie
De Zwijnsknuppelaars
Nick J. Swarth en Niels Duffhuës maakten in opdracht van Bosch 500 een hoorspel waarin het absurdisme hoogtij viert. Zes blinden vechten om één zwijn. Als ze het doodmaken krijgen ze als beloning het gewicht van het zwijn in goud. ‘De Zwijnsknuppelaars’ wordt eenmalig uitgevoerd! Stemmen: Sandra Swinkels, Hans Maas & Nick J. Swarth. Muziek: Niels Duffhuës.
Het Varkenspel
Het Varkenspel is een nieuw gezelschapsspel voor volwassen spelers. Een spel waarin fantasie en werkelijkheid verwisseld lijken te worden. Iedereen is welkom om mee te doen. Wel op eigen risico maar gevaarlijk is het zeker niet. De performance is ontwikkeld door Tineke Schuurmans en Sonja Augart.
The BLUNTAXE3
Is een daverend ‘freefunk’ trio bestaande uit Johan Reijnders, Jan Vanderlest en Edward Capel. De explosieve combinatie van bas, drums & sax worden aangevuld met de klank & woord poëzie van ACG Vianen en het avant-gardistische rockgitaarwerk van Jacq Palinckx. Onlangs verscheen hun nieuwe cd ‘HOEMBWA!’.
Zwarte Vleugels @ Paradox
Datum: woensdag 13 februari 2013
Aanvang: 20:30 (deur: 19:30) – Toegang: gratis
Paradox: Telegraafstraat 62, 5038 BM Tilburg, tel. 013 5432266
fleursdumal.nl magazine
More in: Swarth, Nick J., The talk of the town
In Memoriam Roger Raveel (1921-2013)
Roger Raveel is vandaag (op 30 januari 2013) overleden. De kunstenaar, vooral bekend van zijn kleurrijke schilderijen, werd 91 jaar oud.
Raveel wordt als een van de belangrijkste Belgische kunstenaars na WO II beschouwd. Zijn werk is moeilijk te catalogiseren. Raveel combineerde in zijn werk beelden uit het alledaagse leven met geometrische figuren. Het grote thema van Raveel was de invloed van het moderne leven op de landelijke omgeving van zijn dorp Machelen-aan-de-Leie, dat hij nooit heeft verlaten.
Voor zijn artistieke bedrijvigheid en zijn plastische bijdrage aan de kunstgeschiedenis ontving hij eervolle vermeldingen de de Prijs voor de Jonge Belgische Schilderkunst (1958 en 1960) en onderscheiding in de Europaprijs (1962), de Internationale Joost vanden Vondelprijs (1983), de Gouden Erepenning van de Vlaamse Raad (1992), de adellijke titel van Ridder (1995) en de Van Ackerprijs (1996)
fleursdumal.nl magazine
More in: Exhibition Archive, In Memoriam
Eerste nationale Gedichtenbal in Amsterdam
Grootse afsluiting Poëzieweek met o.m. Remco Campert en Ramsey Nasr
Vanaf januari 2013 bundelen bekende poëzie-evenementen als Gedichtendag, de VSB Poëzieprijs en Turing Nationale Gedichtenwedstrijd hun krachten in de Poëzieweek. De week begint op donderdag 31 januari 2013 met Gedichtendag en eindigt op woensdag 6 februari met het eerste nationale Gedichtenbal.
Op deze feestelijke en gratis toegankelijke avond treden ruim honderd dichters en muzikanten op in de Stadsschouwburg Amsterdam. Met onder meer: de finale van de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd, de nieuwe Dichter des Vaderlands en de winnaar van de VSB Poëzieprijs. Remco Campert draagt voor, Nico Dijkshoorn eert het hammondorgel en P.F. Thomése stelt nieuw dichttalent voor. Gerrit Komrij wordt herdacht door o.a. Hans Dagelet, Ramsey Nasr en Victor Schiferli. Yori Swart en Janne Schra zingen poëzie. Stadsdichters Menno Wigman, F. Starik en Ester Naomi Perquin treden samen op. Geniet bij silent poetry van Erik Jan Harmens, Jannah Loontjens, Vrouwkje Tuinman, Kira Wuck, Delphine Lecompte, Saskia de Jong en vele anderen. Tjitske Jansen, Ted van Lieshout, Tsead Bruinja e.a. sluiten hun dichterstournee af. Ellen Deckwitz en Dennis Gaens battelen in pop vs. poetry. Rap en poëzie komen samen in de voorstelling Lucy. NOS Met het Oog op Morgen zendt live uit. Das Magazin, de literaire stoelendans en de Avierkoerier zijn van de partij, evenals nog veel meer verrassingsprogramma’s!
Het Gedichtenbal sluit aan bij het overkoepelende thema van de Poëzieweek: muziek. Het gedichtenbal wordt georganiseerd en mogelijk gemaakt door Literair Productiehuis Wintertuin, Stichting CPNB, Poetry International, Stichting Lezen, Poëziecentrum, VSB Poëzieprijs, Poëzieclub, Turing Nationale Gedichtenwedstrijd, Das Magazin, SLAA, SNS Reaal Fonds, NOS Met het Oog op Morgen, Lira Fonds en De Nieuwe Liefde.
GEDICHTENBAL
Datum: woensdag 6 februari 2013
Locatie: Stadsschouwburg Amsterdam, Leidseplein 26
Deur open: 20.30 uur
Aanvang: 21.00 uur
Entree: gratis
Reserveren: verplicht via www.wintertuin.nl/gedichtenbal
Reservering geldig tot: 21.30 uur (daarna vrije inloop mits er nog plek is)
Literair Productiehuis Wintertuin maakt producties op het snijvlak van literatuur en andere kunsten, organiseert festivals, programma’s en educatieprojecten, begeleidt schrijftalent en geeft eigenzinnige publicaties uit. Samen met theater- en dansproductiehuis Generale Oost en popproductiehuis Oost-Nederland vormt Literair Productiehuis Wintertuin productiehuis De Nieuwe Oost.
Literair Productiehuis Wintertuin
Postbus 1009, 6501 BA Nijmegen
fleursdumal.nl magazine
More in: Campert, Remco, Lieshout, Ted van, Poëzieweek, Remco Campert, Ted van Lieshout, The talk of the town, Wigman, Menno
Poëzieweek:
Poëziefeest in Nederland en Vlaanderen
De Poëzieweek 2013 is van donderdag 31 januari t/m woensdag 6 februari. De week begint op donderdag met Gedichtendag. Anna Enquist schrijft het eerste Poëziegeschenk, getiteld Een kooi van klank. U krijgt het geschenk tijdens de Poëzieweek cadeau van de boekwinkel bij aankoop van € 15 aan poëzie.
Vanaf januari 2013 bundelen bekende poëzie-evenementen als Gedichtendag, de VSB Poëzieprijs en Turing Nationale Gedichtenwedstrijd hun krachten in de Poëzieweek. Anna Enquist schrijft het eerste Poëziegeschenk, getiteld Een kooi van klank. De Poëzieweek krijgt als thema Muziek. De week begint op donderdag 31 januari 2013 met Gedichtendag en eindigt op woensdag 6 februari met een poëziefestival waar de winnaar van de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd bekendgemaakt wordt. Aan de vooravond wordt de opvolger van Ramsey Nasr als nieuwe Dichter des Vaderlands ingehuldigd en wordt de VSB Poëzieprijs uitgereikt.
Met de bundeling van deze activiteiten willen de organisatoren een groter bereik creëren voor poëzie. De Poëzieweek is een Nederlands-Vlaamse samenwerking van Poëzieclub, Poetry International, Stichting Lezen Vlaanderen, Stichting Lezen Nederland, Wintertuin, Poëziecentrum, Boek.be en Stichting CPNB.
Gedichtendagbundel wordt Poëziegeschenk: Het Poëziegeschenk van Anna Enquist, Een kooi van klank, gaat over de rol van muziek op gebieden waar woorden ofwel (nog) geen betekenis hebben, ofwel hun betekenis zijn kwijtgeraakt. Iedereen die tijdens de Poëzieweek voor € 15 aan poëzie koopt, krijgt het geschenk cadeau van de boekhandel. Het Poëziegeschenk komt in de plaats van de Gedichtendagbundel, de speciale bundel die traditioneel ter gelegenheid van Gedichtendag verscheen.
fleursdumal magazine
More in: Poëzieweek, The talk of the town
Nexus vroeg meer dan 40 schrijvers, dichters en kunstenaars om uit de wereldliteratuur een gedicht te kiezen dat het leven viert, en die keuze toe te lichten in een paar persoonlijke woorden. Met gedichten van o.a. T.S. Eliot, Guillaume Apollinaire, E.E. Cummings, Tomas Tranströmer, William Blake en Lucebert.
Nexus 62: Poëzie van het leven
Woorden hebben hun betekenis. In dat korte zinnetje schuilt een diepe overtuiging: dat woorden de werkelijkheid niet alleen beschrijven, maar ook maken. Vooral poëzie bezit de kracht om ons leven te sturen, te veranderen, te vervolmaken, hoe donker de tijden – binnen en buiten – ook zijn. Nexus heeft aan meer dan veertig schrijvers, dichters, musici en andere kunstenaars gevraagd uit de wereldliteratuur een gedicht te kiezen dat het leven viert, en die keuze toe te lichten in een paar persoonlijke woorden. Zo ontstond een meertalige bloemlezing waarin melancholie, troost en vitaliteit gemengd worden tot een krachtig levenselixer. Met gedichten van T.S. Eliot, Guillaume Apollinaire, Leo Vroman, Goethe, Tomas Tranströmer, Ida Gerhardt, Robert Browning, Lucebert en vele anderen.
Tijdschrift Nexus
Nexus 62
Poëzie van het leven
fleursdumal.nl magazine
More in: LITERARY MAGAZINES, Nexus Instituut, The talk of the town
Brabant Cultureel – niet mooi
Door Lauran Toorians
Brabant Cultureel en Brabant Literair
Januari 2013 – Nu het laatste uur van het tijdschrift Brabant Cultureel / Brabant Literair lijkt te hebben geslagen, is het tijd om de balans op te maken van dit blad en de feiten op een rij te zetten.
Het tijdschrift Brabant Cultureel ontstond in 1952 onder de titel Brabantia. Nog steeds wordt vaak aangenomen dat dit een voortzetting was van het oudere Brabantia Nostra, dat verscheen sinds 1935, maar dat is niet zonder meer het geval. Brabantia Nostra was het blad van een onafhankelijke stichting met diezelfde naam. Die stichting was niet al te sterk uit de Tweede Wereldoorlog gekomen en besloot in 1951 met het uitgeven van dit blad te stoppen. Op voorspraak van de toenmalige Commissaris van de Koningin kwam het tot een samenwerking met het Provinciaal Genootschap van Kunsten en Wetenschappen in Noord-Brabant (het latere Noordbrabants Genootschap, NBG) en vanaf 1952 gaven beide organisaties samen het blad Brabantia uit. De titel ontstond dus door een ‘halvering’ van de oudere titel Brabantia Nostra, maar het resultaat van deze samenwerking was een nieuw blad dat begon met jaargang 1. In 1972 trok Brabantia Nostra zich terug als co-uitgever en werd Brabantia volledig het ledenblad van het NBG.
Het NBG bestond zelf al sinds 1837 en startte toen meteen met het uitgeven van Handelingen van het Provinciaal Genootschap van Kunsten en Wetenschappen in Noord-Brabant. Daarnaast en daarna publiceerde het NBG nog andere reeksen, maar geen daarvan was echt succesvol. Na de Tweede Wereldoorlog trad het NBG met nieuw elan naar buiten, waarbij het zich steeds meer ook op kunst en cultuur ging richten. In de jaren ’50 en ’60 fungeerde het zelfs als culturele raad voor de Noord-Brabant en ontstond dus een nauwe, formele relatie met de Provincie. Om naar buiten te kunnen treden werd een nieuwe reeks opgezet, het Brabants Jaarboek, waarvan slechts twee afleveringen verschenen in 1949 en 1950. Het was dit gebrek aan levensvatbaarheid enerzijds en anderzijds de behoefte aan een communicatiemiddel met de leden en met de buitenwacht die in 1951 toe leidde tot het ‘huwelijk’ met Brabantia Nostra dat dus in 1952 werd bekroond met het nieuwe tijdschrift Brabantia.
Vooral in de eerste decennia verschenen in het blad ook met enige regelmaat wetenschappelijke bijdragen op het gebied van de (kunst)geschiedenis en speelde het ook een belangrijke rol in de kunstkritiek in Noord-Brabant. In de jaren ’70 en ’80 gingen het NBG en het blad een steeds belangrijker rol spelen in het literaire leven in de provincie. In de jaren ’80 en ’90 was het NBG zelfs leidinggevend op ter terrein van de letteren in de provincie en vervulde het min of meer de rol van het latere LiBra (nu opgegaan in het Brabants Kenniscentrum voor Kunst en Cultuur, bkkc).
Brabantia bleef bij deze ontwikkeling achter. Het blad dutte als het ware in en de zittende redactie toonde nauwelijks nog enige betrokkenheid bij zowel het blad als bij de ontwikkelingen binnen het NBG (en in de provincie). In 1995 greep het NBG in: de zittende redactie werd van haar taken ontheven. Het blad kreeg een nieuwe vormgeving, een totaal nieuw – nu expliciet journalistiek – concept en (vergissing) een nieuwe titel: Brabant Cultureel. Vanaf september 1995 verscheen dit herboren blad, gemaakt door een geheel nieuwe redactie en nog steeds als het blad van het NBG.
Lees verder op de site van ≡ Lauran Toorians (DE FAKKEL) de rest van dit verhaal over de ondergang van Brabant Cultureel en Brabant Literair en de incompetentie, inhaligheid en het culturele onbenul bij het provinciebestuur, ambtenaren en het BKKC.
fleursdumal.nl magazine
More in: Lauran Toorians, The talk of the town
JACE van de Ven
Over het kunstbeleid van de provincie Noord-Brabant
Het gaat me niet om de ham, want hoe je het ook wendt of keert, qua prijs- kwaliteitsverhouding is die van de Lidl toch de beste. Het gaat me er ook niet om dat het in Italië is, want het declarerende deel der natie slaagt er ook op de Veluwe wel in om er in één weekend met zijn enkelen een heel jaarsalaris door te draaien. Het gaat me zelfs niet om het onderwerp, om eerlijk te zijn gaat het me om de mensen.
Ze zeggen wel eens ‘je moet niet op de man of vrouw spelen’ maar in verkiezingstijd willen diezelfde man of vrouw wel dat we op hen stemmen. Dus speel op man of vrouw, dat is wel zo eerlijk. Maar dat even vooraf. Eerst een lied:
Toen hertog Jan kwam varen
te peerd parmant, al triomfant
na zevenhonderd jaren
hoe zong men t’ allen kant
Harba lorifa, zong den hertog
harba lorifa-aha
na zevenhonderd jaren
in het edel Brabants land
In de ruim dertig jaar dat ik journalist was bij de Brabantse Plattelandsbode ben ik er vaak genoeg geweest om erover mee te kunnen praten. Het is er of je even uit onze hectische tijd stapt. Je houdt op om in minuten, uren of zelfs dagen te denken. Alles wat hier gebeurt, als er al iets gebeurt, heeft minstens een week nodig om op gang te komen. Maar als ze er eenmaal aan beginnen dan blijven ze wel bezig. Niemand heeft hier ook maar de minste behoefte om een zaak die bezig is, af te werken. Ze leggen een dossier onder op de stapel, middenin de stapel, of boven op de stapel maar nooit op het werkblad van een bureau…, in ons onvolprezen provinciehuis van architect Maaskant in Den Bosch. Het was jarenlang het hoogste gebouw van Brabant. Dat is het niet meer, maar nog wel het hoogst verheven gebouw, zo goed als onbereikbaar voor u en mij, het had bij wijze van spreken net zo goed in Parma kunnen staan.
Iedereen drinkt er koffie, de hele dag door, de gedeputeerde, de ambtenaar, de telefoniste, de bode, ze hangen op hun kamer naar hun Ipod te staren of schuiven een deel van de stapel dossiers op een lekker plekje op hun bureau om er hun hoofd op te leggen, ze geeuwen een keer en rusten verder in vrede alle werkdagen van het jaar, op die paar uitslovers na die minstens drie keer per dag naar het toilet banjeren om zich af te rukken.
Alleen al aan de ongeëvenaarde klasse waarmee ze liggen te snurken, te lurken of hun lid te schurken, kun je zien dat het Brabantse provincieambtenaren zijn. Daar is over gezongen:
Ik kom uit Brabant, kunde gij da zien
Ik kom uit Brabant of hurde da misschien
Of kunde et ruiken bovendien
ik wil nie ruilen, nog nie mischien
Als je als journalist opbelt naar het provinciehuis voor wat informatie van die of die, dan is er die nooit, MAAR…, maar, hij of zij belt u zo spoedig mogelijk terug.
Na enige weken word je als gewone Jan met de Pet wat ongeduldig en informeert op een zonnige maandagochtend hoe het ermee staat. Och, daar heb je pech, de onderhavige ambtenaar is vandaag juist voor studie op een hijssessie van Brabantse streekbieren en mag daar niet gestoord worden. Nee, morgen is hij er ook niet, want dan krijgt hij compensatie-uren voor het feit dat hij vanavond door moet hijsen. En overmorgen? Nee, dan heeft iedereen hier ATV, de dag daarna vieren we het Zalig Peerke Donders en dan is het alweer vrijdag. Vrij…dag, vrijdag voorbijdag begrijp je.
Nee, dat begrijp ik niet.
O, het is toch niet zo moeilijk, vrijdag, de week alweer voorbijdag, snap je het nu?
Ik zie aan uw gezichten dat u vindt dat ik overdrijf, want hoe kan het dan dat ik van de provincie toch ooit een foldertje, een aanslag, of een afgewezen subsidieverzoek heb toegestuurd gekregen, zie ik u denken.
Dat kan, maar dat kwam eigenlijk niet van de provincie. Dit soort werkzaamheden besteden ze daar uit, begrijpt u. Van tijd tot tijd zijn er provincieambtenaren die niet meer naar het provinciehuis gaan. Waarom zou ik, zeggen ze, thuis hebben we ook goeie koffie en rukken kun je overal.
En dan begint zo’n ambtenaar een adviesbureau. Hij krijgt tegen vijf keer teveel aan kosten het werk toebedeeld dat zijn collega’s in het provinciehuis eigenlijk zouden moeten doen en laat het voor een tiende van dat geld uitvoeren door familieleden of kennissen. Zelf bezoekt hij natuurlijk nog wel de veelvuldige borrels en recepties op zijn ouwe kantoor. Iedereen is vol lof over zijn pappen en nathouden-netwerk. Ze zingen er zelfs over:
Het leven is goed in het Brabantse land
Het land waar mijn wieg heeft gestaan
Daar heb ik voor altijd mijn hart aan verpand
Dat land doet mijn hart sneller slaan
De laatste jaren regelen dit soort bureaus ook de kunst in Brabant. Goed, we hebben daar een gedeputeerde voor, Brigitte van Haaften, maar dat is iemand die, zoals de meeste gedeputeerden en wethouders, in het normale bedrijfsleven nooit een belangrijke functie zou hebben gehad. Ze behoort tot het slag politici dat in hun partij altijd braaf de folders heeft rondgebracht en koffie heeft gezet als die er moest zijn en die daarom op een gegeven moment beloond wordt. Dat ze eigenlijk niks anders kan dan folderen en koffie zetten doet er niet toe.
Dan is er ook nog een cultureel ambtenaar, Pierre Rutgers, wiens enige verdienste het is al meer dan dertig jaar op een plek te zitten die eigenlijk bedoeld is voor iemand die iets uitvoert. Maar zoals eerder beschreven: Pierre snurkt, lurkt en schurkt. Dat laatste overigens alleen als hij hem omhoog kan krijgen.
Dus moet je als je iets wil op kunstgebied in Brabant terecht bij het BKKC en als je een amateurkunstenaar bent bij de Kunstbalie. Beide instellingen hebben met elkaar gemeen dat ze een directeur hebben die veel teveel betaald krijgt, die blabla beweert dat ze Brabant op de kaart gaan zetten -alsof iemand daarom gevraagd had- en die je nooit ergens ziet waar iets cultureels gaande is. In het geval van Chris van Koppen van het BKKC is dat niet zo verwonderlijk omdat hij in Noord-Holland woont, daar ook nog een drukke baan heeft als schoolbestuurder en uitgever en omdat hij dat Brabant op de kaart zetten er eigenlijk maar even bijdoet. Daarbij heeft hij zich omringd met bijna dertig mensen die de kennis van kunst en cultuur, zoals afgekort in het BKKC met hem uitdragen. Samen maken ze exact genoeg op om niets meer over te houden om de plekken waar wel kunst gemaakt wordt te ondersteunen. Ook dit podium, Paradox, het muzikaal interessantste podium van Zuid-Nederland, krijgt niets meer sinds Van Koppen en zijn BKKC er zijn.
Bij de Kunstbalie, idem dito, als je daar als amateur aanklopt, krijg je te horen, ga maar naar een plaatselijke muziekschool of kunsteducatiecentrum: wij zijn er niet voor jou. Wij zijn er om Brabant op de kaart te zetten.
Sinds Chris van Koppen en Jan Stoffels er zijn is het licht in Brabant uitgegaan en wonen we weer in het donkere zuiden. Zo lang er mensen in het provinciehuis zitten die zelf niets kunnen of willen, maar die door radde praters -blablablabla- best op de kaart gezet willen worden, wat dat ook wezen moge. Hoelang gaat dat nog duren???
Brabantse nachten zijn lang
Brabantse nachten zijn lang
Ze komen wat langzaam op gang
Ja maar dan, ja maar dan…
(c) 2013 JACE van de Ven
JACE van de Ven: Over het kunstbeleid van de provincie Noord-Brabant
fleursdumal.nl magazine
More in: JACE van de Ven, The talk of the town, Ven, Jace van de
Laura van der Haar
winnaar NK Poetry Slam 2012
Laura van der Haar uit Amsterdam heeft op 14 december in Utrecht het Nederlands Kampioenschap Poetry Slam 2012 gewonnen. In muziekpaleis Rasa streden acht dichters om de landstitel. Het NK Poetry Slam werd voor de elfde maal gehouden.
In de jury zaten dichter Mustafa Stitou, cabaretière Katinka Polderman en critica Toef Jaeger. In de laatste slamronde werd uitsluitend gestemd door het publiek. In de finale moest Laura van der Haar het opnemen tegen de Vlaming Jee Kast. De finalisten gingen elkaar met woorden te lijf op het podium.
Het publiek stemde met overtuiging voor Laura van der Haar. Ook de jury sprak haar voorkeur uit voor Van der Haar vanwege ‘regels die spankracht hebben’ (Stitou) en de wijze waarop ze haar tegenstander Jee Kast ‘vriendelijk fileerde’ (Jaeger).
Laura van der Haar won de landstitel ‘Slampion 2012’, een geldbedrag van 1000 euro en de wisseltrofee ‘De Gouden Vink’, vernoemd naar dichter en inspirator van vele poetry slammers, Simon Vinkenoog. Van der Haar werkt als archeologe. Naast haar werk volgt ze de Schrijversvakschool en is ze redacteur bij het online literaire tijdschrift ‘Hard//Hoofd’. In mei 2013 zal ze Nederland vertegenwoordigen op het Wereldkampioenschap Poetry Slam in Parijs.
Een Poetry Slam is een wedstrijd voor beginnende dichters waarin zowel de tekst als de voordracht wordt beoordeeld. Tot eerdere winnaars behoren o.a. Erik Jan Harmens, Krijn Peter Hesselink, Ellen Deckwitz en Kira Wuck. Het NK Poetry Slam werd georganiseerd door het Poëziecircus, vanaf 1 januari 2013 het Literatuurhuis.
Alberquerquee baby
met een fletse bek van de kou zink je je huis uit
de stoep veert niet mee en de rest
ook al niet
er is een plek die je kent
waar iemand missen de vale gloed wordt
die soms boven steden hangt
steden, waar ‘s nachts een trein voorbijrijdt
waar gespeeld wordt, muziek
die harkend op een hoop veegt
wat uit jouw hoofd verdween
die hoop wordt een berg om in te schoppen
sneeuw, herfstblaadjes of
de plastic bekers na Koninginnedag, desnoods
je schopt
maar zij verdwijnt niet
jouw Albuquerquee baby
en met boliderode lippen
drukt ze vlinders in je kraag
Laura van der Haar
fleursdumal.nl magazine
More in: Archive G-H, Poetry Slam, THEATRE
E-Poetry 2013
17 – 20 June 2013
Kingston University-London
“The ‘poetry’ in ‘E-Poetry’ does not signal a genre preference but an origin. That is, making as a means of realizing art, a delight in digital literary invention…”
A legendary international digital literature event, E-POETRY was the first festival wholly dedicated to the digital literary arts. Occurring biennially on odd numbered years since its inception, it is the longest continuously-running festival of digital literature and scholarship in the field. We convene biennially to allow projects incubation time and to allow time for reflection. We are truly international, alternating between venues on both sides of the Atlantic to avoid splitting our public. This Festival is intended as a worldwide gathering, different perspectives convening at one time. Indeed, E-POETRY is markedly different: we try to give ALL presenters the attention they deserve. There are no concurrent sessions to split audiences or keynote addresses to promote hierarchical models. We encourage participants to attend the entire festival and we try to identify a unifying venue where we can gather our collective thoughts. Our aim is for all to receive the attention they deserve, engaging in a celebratory, consistently plenary occasion. We hope to build connections that are sustainable, energizing, and that reach across disciplines. More importantly, the “poetry” in “E-Poetry” does not signal a genre preference but an ORIGIN — MAKING as a means of realizing art, a delight in digital literary invention. Our emphasis is on the multiple literary and artistic ramifications of digital media writing and its critical reception through extending modes and practices that transcend limits of genre or specific technologies. We celebrate new voices, emergent thoughtful articulation, performance, and cultural breadth in expression. Thanks to our newly-constituted Board, the talents of our Local Convener, and most importantly — to you — we are looking forward to the next evolutionary stage of this carefully-curated, diverse, and constantly inspiring landmark festival, E-POETRY 2013 KINGSTON UNIVERSITY LONDON.
E-Poetry Advisory Board: Yves Abrioux (France), Amaranth Borsuk (USA), David Jhave Johnston (Canada), Leonardo Flores (Puerto Rico), Claudia Kozak (Argentina), Manuel Portela (Portugal), Laura Shackelford (USA); Local Convener: Maria Mencia (UK); E-Poetry Director: Loss Pequeño Glazier (USA)
fleursdumal.nl magazine
More in: The talk of the town
Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature