In Memoriam Anton (Toon) Eijkens (1920-2012)

In Memoriam Anton (Toon) Eijkens

(1920-2012)

Anton Eijkens schreef de Tilburgse historie in 1000 dichtregels

TILBURG – In het verzorgingshuis Koningsvoorde is afgelopen zaterdagochtend Antonius Maria Eijkens overleden. Toon Eijkens heeft diverse boeken op zijn naam staan en schreef ook de Tilburgse rijmkroniek die burgemeester Jan van de Mortel in 1946 bij zijn afscheid aangeboden kreeg van de Tilburgse bevolking. Het beschrijft de geschiedenis van Tilburg in duizend dichtregels.

Eijkens werd in 1920 te Tilburg geboren en volgde het gymnasium op het St. Odulphuslyceum waar hij zich al vroeg ontpopte als een jongeman met talent voor taal en muziek én als dichter. Zijn vader vond een baan voor hem bij Bureau Van Spaendonck. Het stond zijn literaire ambities niet in de weg. Onder de naam Anton Eijkens schreef hij artikelen en verhalen in de bladen Brabantia Nostra en  Edele Brabant, waar hij ook in de redactie zat.

In 1946 beleefde  Anton Eijkens zijn productiefste jaar. Hij publiceerde toen onder meer de verhalenbundel Rond de toren, de  bloemlezing De Sprookjeshoorn en Een handvol verzen.  Bovendien schreef hij samen met Jan Naaijkens het scenario en de teksten voor het massale openluchtspel Kruis en Ploeg dat in de zomer van 1946 bij gelegenheid van het 50-jarig bestaan van de Noord-Brabantse Christelijke Boerenbond (NBC) opgevoerd werd in het Willem II-stadion. Kort erna werd aan burgemeester Van de Mortel het gedenkboek Rijmkroniek van Tilburg, het hart van Brabant aangeboden, een uniek in kalfsleer gebonden boek waarvan de door Eijkens geschreven tekst geheel gekalligrafeerd was door zijn zwager Kees Mandos.

Ook in de daarop volgende jaren bleef Eijkens actief als schrijver, zij het vooral  van gelegenheidsliederen voor zijn collega’s en van gedenkboeken voor het bedrijfsleven en voor Bureau Van Spaendonck zelf. Daar nam hij in 1984 afscheid als secretaris van diverse werkgeversorganisaties en directeur van de Sector Secretariaten.

Toon Eijkens was getrouwd met Thea Mandos met wie hij zeven kinderen kreeg. In 1982 werd hij geridderd in de Orde van Oranje Nassau.

Anton Eijkens

(1920-2012)

 

Voor de Beminde

Mijn liederen zijn gering als schaamle kinderen,

die voor een aalmoes komen zingen aan je raam,

als ‘t daglicht in de straat begint te minderen

en aan de avondlucht de eerste sterren staan.

 

Wie zal mij in mijn schamelheid verhinderen

mijn leed en vreugd te komen zingen aan je raam?

Ik weet: jij kunt het lied van schaamle kinderen

niet zonder mildheid langs je venster laten gaan.

 

Ontmoeting

Ik had maar de kortste weg genomen,

een weg vol distels en woekerkruid,

want de avond viel dichter in de bomen

en de wind blies langzaam de sterren uit.

 

Maar aan de rand van een bloeiende tuin,

geurend van appels, pruimen en peren,

blies een bultenaar op zijn kranke bazuin;

“Kunt gij het geluk uw rug toekeren?”

 

Hoe vreemd: teruggaand heb ik genomen

de langste weg, langs de hoogste bomen.

 

Anton Eijkens: Twee gedichten

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive E-F, Eijkens, Anton, In Memoriam