New

  1. Michail Lermontov: Mijn dolk (Vertaling Paul Bezembinder)
  2. Anne Bradstreet: To My Dear and Loving Husband
  3. Emmy Hennings: Ein Traum
  4. Emma Doude Van Troostwijk premier roman: ¨Ceux qui appartiennent au jour”
  5. Marriage Morning by Alfred Lord Tennyson
  6. Christine de Pisan: Belle, ce que j’ay requis
  7. Marina Abramović in Stedelijk Museum Amsterdam
  8. Spring by Christina Georgina Rossetti
  9. Kira Wuck: Koeiendagen (Gedichten)
  10. Paul Bezembinder: Na de dag
  11. Wound Is the Origin of Wonder by Maya C. Popa
  12. Woman’s Constancy by John Donne
  13. Willa Cather: I Sought the Wood in Winter
  14. Emma Lazarus: Work
  15. Sara Teasdale: Evening, New York
  16. Freda kamphuis: ontrecht
  17. Ulrich von Hutten: Ein Klag über den Lutherischen Brand zu Mentz
  18. Julia Malye: La Louisiane (Roman)
  19. Late, Late, so Late by Alfred, Lord Tennyson
  20. DEAR AWKWARDNESS tentoonstelling AVA NAVAS in PARK
  21. A Wintry Sonnet by Christina Georgina Rossetti
  22. Les oies sauvages par Guy de Maupassant
  23. Thomas Hardy: Snow in the Suburbs
  24. Claude McKay: To Winter
  25. Les quatre saisons – L’hiver par Charles Cros
  26. Franz Grillparzer: Sehnsucht nach Liebe
  27. Keith Douglas: Vergissmeinnicht (Forget-me-not)
  28. John Donne: No Man Is an Island
  29. African Dream
  30. Winter: My Secret by Christina Georgina Rossetti
  31. Ulrich von Hutten: Ich wollt gern
  32. freda kamphuis: gekantelde horizon
  33. Il fait froid par Victor Hugo
  34. D. H. Lawrence: Winter-Lull
  35. Arno Holz: Auf einem Berg aus Zuckerkant

Categories

  1. AFRICAN AMERICAN LITERATURE
  2. AUDIO, CINEMA, RADIO & TV
  3. DANCE & PERFORMANCE
  4. DICTIONARY OF IDEAS
  5. EXHIBITION – art, art history, photos, paintings, drawings, sculpture, ready-mades, video, performing arts, collages, gallery, etc.
  6. FICTION & NON-FICTION – books, booklovers, lit. history, biography, essays, translations, short stories, columns, literature: celtic, beat, travesty, war, dada & de stijl, drugs, dead poets
  7. FLEURSDUMAL POETRY LIBRARY – classic, modern, experimental & visual & sound poetry, poetry in translation, city poets, poetry archive, pre-raphaelites, editor's choice, etc.
  8. LITERARY NEWS & EVENTS – art & literature news, in memoriam, festivals, city-poets, writers in Residence
  9. MONTAIGNE
  10. MUSEUM OF LOST CONCEPTS – invisible poetry, conceptual writing, spurensicherung
  11. MUSEUM OF NATURAL HISTORY – department of ravens & crows, birds of prey, riding a zebra, spring, summer, autumn, winter
  12. MUSEUM OF PUBLIC PROTEST
  13. MUSIC
  14. PRESS & PUBLISHING
  15. REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS
  16. STORY ARCHIVE – olv van de veestraat, reading room, tales for fellow citizens
  17. STREET POETRY
  18. THEATRE
  19. TOMBEAU DE LA JEUNESSE – early death: writers, poets & artists who died young
  20. ULTIMATE LIBRARY – danse macabre, ex libris, grimm & co, fairy tales, art of reading, tales of mystery & imagination, sherlock holmes theatre, erotic poetry, ideal women
  21. WAR & PEACE
  22. ·

 

  1. Subscribe to new material: RSS

Giacomo Leopardi: Passero solitario

Giacomo Leopardi

(1798-1837)

 

Passero solitario

D’in su la vetta della torre antica,

Passero solitario, alla campagna

Cantando vai finché non more il giorno;

Ed erra l’armonia per questa valle.

Primavera dintorno

Brilla nell’aria, e per li campi esulta,

Sì ch’a mirarla intenerisce il core.

Odi greggi belar, muggire armenti;

Gli altri augelli contenti, a gara insieme

Per lo libero ciel fan mille giri,

Pur festeggiando il lor tempo migliore:

Tu pensoso in disparte il tutto miri;

Non compagni, non voli,

Non ti cal d’allegria, schivi gli spassi;

Canti, e così trapassi

Dell’anno e di tua vita il più bel fiore.

Oimè, quanto somiglia

Al tuo costume il mio! Sollazzo e riso,

Della novella età dolce famiglia,

E te german di giovinezza, amore,

Sospiro acerbo de’ provetti giorni,

Non curo, io non so come; anzi da loro

Quasi fuggo lontano;

Quasi romito, e strano

Al mio loco natio,

Passo del viver mio la primavera.

Questo giorno ch’omai cede alla sera,

Festeggiar si costuma al nostro borgo.

Odi per lo sereno un suon di squilla,

Odi spesso un tonar di ferree canne,

Che rimbomba lontan di villa in villa.

Tutta vestita a festa

La gioventù del loco

Lascia le case, e per le vie si spande;

E mira ed è mirata, e in cor s’allegra.

Io solitario in questa

Rimota parte alla campagna uscendo,

Ogni diletto e gioco

Indugio in altro tempo: e intanto il guardo

Steso nell’aria aprica

Mi fere il Sol che tra lontani monti,

Dopo il giorno sereno,

Cadendo si dilegua, e par che dica

Che la beata gioventù vien meno.

Tu, solingo augellin, venuto a sera

Del viver che daranno a te le stelle,

Certo del tuo costume

Non ti dorrai; che di natura è frutto

Ogni vostra vaghezza.

A me, se di vecchiezza

La detestata soglia

Evitar non impetro,

Quando muti questi occhi all’altrui core,

E lor fia vòto il mondo, e il dì futuro

Del dì presente più noioso e tetro,

Che parrà di tal voglia?

Che di quest’anni miei? che di me stesso?

Ahi pentirommi, e spesso,

Ma sconsolato, volgerommi indietro.

 

 

 

Giacomo Leopardi poetry

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive K-L, Leopardi, Giacomo

P.C. Boutens: Afscheid

poetryarchive66

P.C. Boutens

(1870-1943)

 

Afscheid

Hier ben ik weêr.

De najaarszon die wolkgedoofd

Het bronzen loof in ‘t hooge hout

Boven ons hoofd

Daglang belichtte zilverkoud,

Viel aan den steilen hemel neêr

En overstroomt den grond met vloeibaar goud:

Hier ben ik weêr!

Ik moest door ‘t bloedewarme bad

Terug, tot u, ‘k weet niet waarom –

Maar vóor de korte scheemring kom

En dan de nacht,

Treed éens nog tot mij langs het oude pad

En spreek geen woord, maar glimlach zacht

Zooals gij placht.

Berusting die ons zomerwoon

Zoolang omsluipt

En met haar vale kille draden

Al nader-wevend ons bekruipt,

Zag ik van-ver, een bleeken hoon,

In de spelonk der diepe paden, –

Zelfs zij was rood en schoon!

Ik weet de zomer is voorbij,

Mijn hart roept niet terug om Mei,

En dit is de avondzon –

Maar o

Vertoon u laatst in ‘t klare vuur

Van dit hel uur,

Of ik u zóo

Onthouden kon!


P.C. Boutens poetry
fleursdumal.nl magazine

More in: Archive A-B, Boutens, P.C.

John Keats: When I Have Fears

John Keats

(1795 – 1821)

When I Have Fears

 

When I have fears that I may cease to be

Before my pen has gleaned my teeming brain,

Before high-piled books, in charactery,

Hold like rich garners the full ripened grain;

 

When I behold, upon the night’s starred face,

Huge cloudy symbols of a high romance,

And think that I may never live to trace

Their shadows, with the magic hand of chance;

 

And when I feel, fair creature of an hour,

That I shall never look upon thee more,

Never have relish in the fairy power

Of unreflecting love; – then on the shore

 

Of the wide world I stand alone, and think

Till love and fame to nothingness do sink.

 

John Keats poetry

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive K-L, John Keats, Keats, John

Ton van Reen: DE GEVANGENE XXII

gevangene05

Ton van Reen

DE GEVANGENE XXII

Ze zag dat Leo niet luisterde en dat hij rilde op zijn stoel. Toen liep ze naar de kast en opende de deur met het dubbele slot.

`Het stinkt’, zei ze. `Alles stinkt. Kleren zijn er niet. Niet het uniform van paardendekenstof. Het hout is niet rood. Het is groen en op sommige plaatsen geel. Door het hout lopen richels. Dat zijn wegen van mieren die je verleden hebben opgevreten. En er nesten uit hebben gebouwd om erin te jongen.’

`Nee, nee!’ riep Leo. `Niet waar! De broek moet in de kast hangen. De benen zijn deels afgeschoten, deels verbrijzeld. De paardendekenstof was wreed en schuurde de haren van mijn benen. Er moet een jas hangen uit dezelfde paardendekenstof. Plus de eer van het regiment. Te zien boven de klep van de patroonzak op de linkerborst. Twee vingers smal als je dikke vingers hebt. Drie vingers breed als je dunne vingers hebt. Zeg jij dat het gelogen is? Hebben mieren werkelijk alles opgevreten?’

Dat was het sein voor het meisje om te gaan huilen. Ze liep terug naar Leo en zei, terwijl ze haast in haar tranen stikte: `Ze zullen je niet begraven. Je tikt heel hard op het hout van de kist. De mannen schrikken. Zo snel ze kunnen, dragen ze je terug, door de laatste deur van de uitgeverij. Snel, snel. De Uitdragerij van de Aangepaste Dood wil niet de naam krijgen levenden te begraven. Dat zou geen beste reputatie zijn voor de Uitdragerij. Ik sta thuis voor het raam. Ik zie je terugkomen. Je hebt twee benen, net als ieder ander. Onder je arm heb je een rechterarm. Ik zeg: “Dag, het schijnt goed met je te gaan. Hoe is het afgelopen met de begrafenis?” “Het gaat wel”, zeg je. “Ik heb er een paar flinke poten aan overgehouden. En ik heb een rechterarm meegenomen voor de man zonder rechterarm, want die woont ook in de Libertystraat, al heeft hij de deur dichtgemetseld.” Je zegt: “Ik ben wakker geworden toen ik in de kist meneer Pesche passeerde, die, zoals altijd, juist op weg was naar restaurant Varsgarten om daar wat met de zwanen te praten en om er wat te eten. De rekening van de begrafenis komt later nog, volgens de kerels van de Uitdragerij.”‘

Leo deed of hij haar helemaal niet meer hoorde.

(wordt vervolgd)

fleursdumal.nl magazine

More in: - De gevangene

Eleanor Catton wins the Man Booker Prize 2013 with The Luminaries

Eleanor Catton Luminaries

Eleanor Catton wins the Man Booker Prize 2013 with The Luminaries

Eleanor Catton with The Luminaries is the winner of the Man Booker Prize in 2013. The youngest Man Booker winner in the prize’s history (she is 28 but completed The Luminaries aged 27) has triumphed with the longest ever Man Booker winning novel (832 pages). Catton is just the second New Zealander to win the prize, the first being Keri Hulme with The Bone People in 1985. A more important statistic is that earlier in the year there were an extraordinary 151 novelists submitted for the prize and from this rich field of literary wheat hers is the one head that remains standing, waving in the warm breeze of the judges’ favour. Life for Eleanor Catton will never be the same again.

The Luminaries, set in 1866 during the New Zealand gold rush, contains a group of 12 men gathered for a meeting in a hotel and a traveller who stumbles into their midst; the story involves a missing rich man, a dead hermit, a huge sum in gold, and a beaten-up whore. There are sex and seances, opium and lawsuits in the mystery too. The multiple voices take turns to tell their own stories and gradually what happened in the small town of Hokitika on New Zealand’s South Island is revealed.

booknews

The chair of judges Robert Macfarlane described the book as a “dazzling work, luminous, vast”. It is, he said, “a book you sometimes feel lost in, fearing it to be ‘a big baggy monster’, but it turns out to be as tightly structured as an orrery”.

source # website the man booker prizes

fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, Art & Literature News, Awards & Prizes

Wintertuinfestival: programma compleet

wintertuin2013

Wintertuinfestival: programma compleet

20 tm 24 november 2013 Nijmegen

Arjan Ederveen, Herman Brusselmans, A.L. Snijders, Wilfried de Jong, Joke van Leeuwen, Mustafa Stitou, Thomas Verbogt, Case Mayfield, De Speld, Meindert Talma, Automatic Sam en vele andere schrijvers, dichters, muzikanten, kunstenaars en wetenschappers treden op tijdens het Wintertuinfestival in Nijmegen. Van 20 t/m 24 november 2013 vindt het grootste literaire festival van Nederland plaats. Het thema is dit jaar ‘lichtheid in de literatuur’, naar een vermeend citaat van A.L. Snijders: “Het leven is al zwaar, laat de literatuur licht zijn”.

Het festival opent op woensdagavond 20 november met een bijzonder programma over het onnadrukkelijke maar sublieme oeuvre van de vorig jaar overleden schrijver Frans Kusters. Met gasten als Tonnus Oosterhoff, Anthon Fasel en Sanneke van Hassel. Muziek komt van het Avalanche Quartet met Henk Hofstede. Thomas Verbogt presenteert zijn nieuwe boek Het eerste licht boven de stad, over zijn innige vriendschap met Kusters.

Op donderdag 21 november strijkt Wintertuin neer op de campus van de Radboud Universiteit. Herman Brusselmans geeft een college over literair management, nieuwsblog De Speld verzorgt een masterclass over satire, het Soeterbeeck Programma gaat in op de vraag in hoeverre literatuur licht mag zijn en drie festivaldirecteuren gaan in debat over literaire festivals in Nederland.

Vrijdagavond 22 november staat in het teken van muziek, poëzie en eten. Joke van Leeuwen schreef het gedicht voor de negende editie van Poetracks. In haar aanwezigheid laten Case Mayfield, Automatic Sam, Tommy Ebben en Kenji Minogue vanavond horen hoe dit gedicht op muziek klinkt. Daarnaast wordt Bandeet, hét kookboek over backstage eten, gepresenteerd onder begeleiding van de Bandeet Eetband, met bekenden uit de Nijmeegse muziekscene.

Het Lindenbergtheater wordt op zaterdagavond 23 november omgetoverd tot een literair walhalla tijdens de Nijmeegse Nacht. Met gesprekken tussen tv-held Arjan Ederveen en Wilfried de Jong, tussen oude en jonge schrijvers als A.L. Snijders en Maartje Wortel, een zoektocht naar sciencefiction in de Nederlandse literatuur, een lezing over bouquetromans, voordrachten van jong talent, en nog veel meer! Nachtelijk afgesloten met Riddim: Boomshakalak Soundsystem ontvangt dichters en danseressen.

Tijdens het afsluitende programma van het Wintertuinfestival, op zondagmiddag 24 november, staat het platteland centraal. Boerenzoon en schrijver Willem Claassen presenteert zijn nieuwe bundel over zijn coming of age tussen de koeien. Met gasten als Mustafa Stitou, Walter van den Berg en Meindert Talma en een workshop koemelken van boer Claassen.

 

HET EERSTE LICHT BOVEN DE STAD

Datum: woensdag 20 november 2013

Locatie: Badhuis, Daalseweg 262, Nijmegen

Zaal open: 20:00u, aanvang: 20:30u

Entree: € 10 / € 7,50 (CJP / student) of met passe-partout

 

WINTERTUIN OP DE UNI

Datum: donderdag 21 november 2013

Locatie: Radboud Universiteit Nijmegen, Erasmusplein 1, Nijmegen

Tijd: diverse programma’s tussen 12:00 en 23:00 uur

Entree: variërend van gratis tot € 6 / € 3 (CJP / student) of met passe-partout

 

POETRACKS & BANDEET

Datum: vrijdag 22 november 2013

Locatie: Doornroosje, Groenewoudseweg 232, Nijmegen

Zaal open: 20:00 uur, aanvang: 20:30 uur

Entree: € 10 / € 7,50 (CJP / student) of met passe-partout

 

NIJMEEGSE NACHT

Datum: zaterdag 23 november 2013

Locatie: Lindenberg Theater, Ridderstraat 23, Nijmegen

Zaal open: 19:30 uur, aanvang: 20:30 uur

Entree: € 15 / € 12,50 (CJP / student / biebpas) of met passe-partout

 

DE KOE DIE DE WAAL OVER ZWOM

Datum: zondag 24 november 2013

Deur open: 14:30 uur, aanvang: 15:00 uur

Locatie: Wintertuin, van Beethovenstraat 4

Entree: gratis

 

# website wintertuinfestival

fleursdumal.nl magazine

More in: Art & Literature News, MUSIC, THEATRE, Wintertuin Festival

Hans Hermans photos: New York

hhermans newy01

Hans Hermans © photos: New York 2013

# website hanshermans.nl

fleursdumal.nl magazine

More in: FDM in New York, Hans Hermans Photos

Elizabeth (Lizzie) Siddall: Worn Out

Elizabeth (Lizzie) Siddall

(1829-1862)

Worn Out

Thy strong arms are around me, love
My head is on thy breast;
Low words of comfort come from thee
Yet my soul has no rest.

For I am but a startled thing
Nor can I ever be
Aught save a bird whose broken wing
Must fly away from thee.

I cannot give to thee the love
I gave so long ago,
The love that turned and struck me down
Amid the blinding snow.

I can but give a failing heart
And weary eyes of pain,
A faded mouth that cannot smile
And may not laugh again.

Yet keep thine arms around me, love,
Until I fall to sleep;
Then leave me, saying no goodbye
Lest I might wake, and weep.


fleursdumal.nl magazine

More in: Archive S-T, Lizzy Siddal, Siddal, Lizzy

Ton van Reen: DE GEVANGENE XXI

gevangene05

Ton van Reen

DE GEVANGENE XXI

`Kijk in de kast, achter het dubbele slot’, fluisterde hij. `Kijk naar de broek van het uniform uit paardendekenstof. Vertel me: welke kleur heeft het bloed op de verbrijzelde beenschachten? Is op de jas de plaats nog te zien waar de eer van het regiment bevestigd was? Twee vingers smal als je dikke vingers hebt. Drie vingers breed als je dunne vingers hebt. Boven de klep van het patroonzakje op de linkerborst. Waarin de brieven zaten die ik als soldaat kreeg. Van een moeder. Die had jij niet. Van een meisje. Dat was jij niet. Ook zat in die patroonzak een stuk ijzer. Voor het geval iemand op je hart wilde schieten. Luister, mijn kleine meisje. Open de kast met het dubbele slot en kijk of het er nog is: de eer van het regiment, de ranzige geur van korporaal Waskop. Kun je ruiken of het waar is dat de oorlog van toen alleen maar spel was? Dat ik op mijn stoel zit voor het raam in de Libertystraat omdat de oorlog een aaneenschakeling van grapjes was?

Ruik, mijn kleine meisje. Heeft het hout van de kast een eigen geur? De geur die toentertijd de geur van het regiment heette? De geur van zoveel kilo kruit en ijzer en de kop van korporaal Waskop. Kijk, meisje, alles kun je vinden achter de deur met het dubbele slot.’

Leo draaide zich om in zijn stoel. Hij wilde het niet zien. Als hij het uniform zou zien, zou hij de straat uit hollen. Hij had geen benen! Hij zou de asman van het blinkende asvat trappen. Hij had geen benen! Hij zou de ruiten intrappen van het huis van de man zonder rechterarm om de groene schemer uit het huis te laten ontsnappen. Hij had geen benen! Hij zou lachen als al die kerels zouden huilen, al was het alleen van kwaadheid. Hij had geen benen!

`Je bent dronken’, zei het meisje. `Het kan nooit waar zijn wat je zegt. Je hebt feest, man! Je twintigste verjaardag achter de ruit! Je wilt er toch geen orgie van maken?’

`Ik ben niet dronken!’ riep Leo. `Ik heb alleen een ei gegeten. Dat heb je zelf gezien. Gooi de kastdeur open!’

`Kijk, Leo’, zei het meisje kalmerend. `Als je de straat uit loopt, zie je de eerste deur van de Uitdragerij van de Aangepaste Dood. En de laatste deur van de uitgeverij. Door de laatste word je naar buiten gedragen in een kist door mannen in zwarte pakken. Ze kijken ernstig. Binnensmonds praten ze over voetballen en de toto. Jij ligt in de kist en hoort het. Je hoort de mannen goedendag zeggen tegen meneer Pesche. Die is op weg naar restaurant Varsgarten, tegenover hotel Eden. Om eerst met de zwanen te praten en daarna te eten.’

(wordt vervolgd)

fleursdumal.nl magazine

More in: - De gevangene

Stop de repressie in Rusland. Kies voor vrijheid

amnestyinternational01

Stop de repressie in Rusland. Kies voor vrijheid

Sinds Vladimir Poetin op 7 mei 2012 voor een derde termijn als president van Rusland werd beëdigd, verslechtert de mensenrechtensituatie in het land in hoog tempo. Met nieuwe wetten legt Poetin stap voor stap critici het zwijgen op.

In vrijheid je mening verkondigen wordt voor Russen steeds moeilijker. En gevaarlijker. Met name journalisten, mensenrechtenactivisten, advocaten, homo’s en kunstenaars zijn het mikpunt.

Critici hangen boetes van meer dan 100.000 euro boven het hoofd voor ‘laster’ en ‘smaad’. Daarmee worden journalisten, activisten, bloggers en anderen afgeschrikt hun mening te uiten.

De definitie van ‘hoogverraad’ is aanzienlijk verruimd. Iedereen die contacten met buitenlanders onderhoudt, kan nu worden vastgezet.

Organisaties die financiële steun uit het buitenland ontvangen of die ‘politieke activiteiten ondernemen’, zijn verplicht zich als ‘buitenlandse agent’ te laten registreren. Doen ze dat niet dan riskeren ze een boete of zelfs gevangenisstraf. Inmiddels hebben bij zo’n honderd ngo’s onaangekondigde inspecties plaatsgevonden.

Demonstreren is praktisch onmogelijk gemaakt. Wie zonder toestemming demonstreert, riskeert een draconische boete.

Onwelgevallige websites kunnen worden geblokkeerd.

En er is een nieuwe wet die homo’s terug de kast in stuurt: informatie verspreiden over homoseksualiteit onder minderjarigen is verboden. Op ‘homopropaganda’ (lees: hand in-handlopen, elkaar een kus geven) staan boetes.

Kom in actie tegen de repressie in Rusland

De nieuwe wetten zijn in strijd met de internationale verplichtingen die Rusland heeft en met haar eigen Grondwet. Ze moeten worden ingetrokken.

# Teken de petitie op de website van Amnesty International

 fleursdumal.nl mal

More in: REPRESSION OF WRITERS, JOURNALISTS & ARTISTS

VPRO BOEKEN met Armando & Oek de Jong

armando fdm

VPRO BOEKEN met Armando & Oek de Jong

zo 20 oktober 2013

De 84-jarige Armando beschouwt zijn werk als Gesamtkunstwerk: hij heeft theater, televisie, schilderijen, sculpturen, proza en poëzie gemaakt. Nu is daar zijn nieuwe gedichtenbundel Stemmen.

 oekdejong fdm

In Wat alleen de roman kan zeggen geeft schrijver Oek de Jong antwoord op de vraag: hoe kan de roman overleven in een tijd waarin hij met zoveel andere media moet concurreren? De Jong laat zien wat het unieke en onvervangbare is van de roman.

Deze aflevering wordt zondag uitgezonden, om 11.20 uur op Nederland 1

# website VPRO BOEKEN

fleursdumal.nl magazine

More in: - Book News, Archive A-B, Archive I-J, Archive I-J, Armando, Art & Literature News

Mireille Havet: Le voyage

havetmireille 06

Mireille Havet

(1898-1932)

Le voyage

 

Hier, j’ai rencontré le voyage.

Il m’a dit bonjour. Il m’a dit : viens-tu ?

Son beau train flambant soufflait, sur les rails comme le cheval qui piaffe entre les rênes sûres.

Il m’a dit : regarde, le ciel lavé d’après les grêles d’avril est ouvert à la sortie du hall et voici déjà la campagne offrant les deux paumes de ses plaines, les longues sentes effilées de ses doigts accrochés aux forêts mitoyennes et ses ongles purs où sourit une étoile, qui sont les lacs, les fontaines, les abreuvoirs au seuil des fermes et la source jaillissante qui s’égrène entre la haie de crocus.

Va ! Prends la portière, ne consulte point d’indicateur, Toutes les heures sont belles et toutes les lignes sont bonnes… Si tu es un conquérant, il n’y a que le voyage !

Et je suis restée immobile et timide.

Le beau train dans la gare a sifflé… Son dernier wagon sur la voie qui tourne s’en est allé, tremblant comme un grelot noir.

Au retour, la ville me parut plus meurtrière encore. Je toussais le long de ses quais interminables. Enfant Prodigue qui avait refusé l’espace comme on renvoie un chien errant.

J’ai repris la routine des jours, l’oisiveté qui dévore plus que l’amour… Le grand licol de la ville baille autour de mon cou et cependant je n’ai pas su m’enfuir, craignant peut-être la solitude et la rencontre de mon âme que je veux croire perdue ?

Mais, au tournant de la rue, entre deux voitures qui se heurtaient, je l’ai rencontrée, mon âme. Elle sautait devant moi comme une petite fille folle et ses deux mains tremblantes se secouaient dans l’air. Elle avait cependant un tablier rosé… On aurait dit une meurtrière de huit ans. Comme j’allais l’atteindre, un camion m’en à séparée,… dès qu’il fut passé, je bondis, mais hélas je ne trouvai plus, planté dans l’herbe courte des Champs-Elysées, qu’un petit coquelicot maigre et ardent qui battait de la crête comme un petit coq malade.

Alors, je suis passée, prononçant des mots de tristesse vagues et mouvants comme des algues et qui se perdirent dans la rumeur de la ville, s’unissant au cri perpétuel de Paris qui nous enfarine, afin d’en poudrer son ciel clair, nos rêves les plus beaux, nos chairs les plus fines et nos désirs avortés d’univers.

Paris 1918

 

Revue Les Écrits Nouveaux Tome III – N°20 (Aout 1919)

Mireille Havet poetry

fleursdumal.nl magazine

More in: Archive G-H, Havet, Mireille, Mireille Havet

« Read more | Previous »

Thank you for reading Fleurs du Mal - magazine for art & literature